Maltipoo to coraz popularniejsze psy na całym świecie, nie są jednak uznawane oficjalnie za rasę. Te malutkie i puchate psy stanowią hybrydę maltańczyka i pudla, przez co mogą się pochwalić ciekawym wyglądem i przyjaznym usposobieniem. Co jeszcze wyróżnia te psy?
Pochodzenie rasy
Maltipoo jest bardzo młodą rasą, a właściwie hybrydą dwóch znanych od dawna ras, czyli maltańczyka i pudla toy. Pierwsze krzyżówki tych psów pojawiły się w latach 90. XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Celem wyhodowania tej rasy było uzyskanie malutkiego, ładnego pieska, który nie będzie gubił dużo sierści. Bardzo szybko psy spodobały się nie tylko w USA, ale także w Kanadzie i Europie. Od kilku lat moda na maltipoo stale rośnie.
Czy maltipoo to rasa?
Należy podkreślić raz jeszcze, że maltipoo nie jest uznawane przez żadną organizację kynologiczną, także przez najbardziej znaną FCI. Podstawą uznania rasy jest bowiem otrzymywanie w obrębie rasy grupy osobników o powtarzalnych cechach wyglądu i charakteru. W przypadku hybrydy maltańczyka i pudla nigdy nie wiemy, od której rasy pies odziedziczył więcej w genach. Nie można zatem przypisać stałych cech wyglądu tym psom i stworzyć wzorca rasy, co uniemożliwia określanie ich jako rasa. Maltipoo nie jest rasą, a hybrydą.
Z tego powodu maltipoo (i inne hybrydy) budzi wiele kontrowersji w świecie hodowców. Wielu uznaje je za mieszańce i nie wyobraża sobie płacenia za te psy po kilka tysięcy złotych. Z czasem może jednak dojdzie do ujednolicenia hodowli tych psów i stworzenia jednolitego wzorca.
Wygląd rasy
Brak wspomnianego wzorca sprawia, że poszczególne maltipoo mogą znacząco się od siebie różnić. Różnice dotyczą wielkości, umaszczenia i długości sierści. Dorosłe osobniki osiągają średnio od 20 do 30 cm wzrostu w kłębie oraz ważą od 3 do 5 kg. Mają lekką i drobną budowę ciała. Głowa jest proporcjonalna do ciała, a uszy małe i opadające. Konkretny wygląd zależy od tego, od której rasy zyskał więcej genów.
Sierść i umaszczenie
Różnice miedzy poszczególnymi osobnikami zauważalne są również w temacie futra. Sierść maltipoo może być więc długa, prosta lub kędzierzawa jak pudla. Najczęściej psy te nie mają podszerstka, ale nie jest to regułą i zdarzają się także osobniki z podszerstkiem. Maltipoo z podszerstkiem gubi więcej sierści i trzeba przygotować się na częstsze wyczesywanie. Nawet maltipoo bez podszerstka wymaga regularnego czesania, ponieważ włos ma tendencje do plątania się. Psy te wymagają również systematycznego strzyżenia u groomera.
Umaszczenie hybrydy jest bardzo zróżnicowane i dopuszczalne są wszystkie kolory sierści. Maltańczyki wprawdzie są wyłącznie białe, ale pudle występują w wielu maściach. I tak maltipoo może być biały, apricot (biszkoptowy), rudy, brązowy i czarny. Czasem występują również białe znaczenia na klatce piersiowej, łapkach i ogonie.
Hybryda maltipoo jest naprawdę malutka.
Maltipoo – charakter i usposobienie
Hybryda maltipoo łączy w sobie otwartość i pozytywne nastawienie maltańczyka oraz wysoką inteligencję pudli. Z założenia więc psy te są wesołe, chętne do współpracy z człowiekiem i lubiące uczyć się nowych rzeczy. Mimo że psy są malutkie, to nie można zapominać o ich potrzebach. Tak samo jak inne psy wymagają sporo ruchu i ciekawych spacerów w nowe miejsca, by mogły w spokoju eksplorować i poznawać świat. Z racji genów pudla maltipoo potrzebuje także dużo wysiłku umysłowego. Warto pomyśleć o inteligentnych zabawkach dla psa czy macie węchowej. Z całą pewnością natomiast należy wbić sobie do głowy, że maltipoo to nie pluszowa zabawka, tylko pies, który ma psie potrzeby. Jeśli szukamy psa do noszenia na rękach, lepiej kupmy sobie psa z pluszu.
Maltipoo nie mają problemu z ludźmi, szybko przywiązują się do opiekuna, dobrze też reagują na obcych. Ta więź z właścicielem bywa czasem zbyt mocna, przez co psy źle znoszą samotność i wymagają częstej uwagi. Wobec swojej rodziny maltipoo są czułe i oddane, nie mają problemu w kontaktach z dziećmi. Pies, u którego dominują cechy pudla, będzie bardziej pewny siebie i ciekawski. Kiepsko będzie radził sobie z nudą, przez co może popadać we frustrację. Dlatego tak ważne jest, by nie zaniedbać wychowania maltipoo i jego socjalizacji.
Dla kogo maltipoo?
Rasa ta nie jest zbyt wymagająca i trudna, dlatego nadaje się nawet dla początkujących osób. Należy jednak wcześniej zapoznać się z potrzebami psa i wiedzieć, na co się piszemy. Pamiętajmy, że małe psy także mogą sprawiać problemy, jeśli zostaną zaniedbane lub nieodpowiednio traktowane. Maltipoo też ma zęby i nie zawaha się ich użyć w ostateczności. Nie jest to pies dla osób szukających sobie pluszaka na rączki czy do torby. Niech nikogo nie zwiedzie słodki wygląd maltipoo, ponieważ one również potrafią pokazać różki.
Maltipoo potrzebuje opiekuna spokojnego, cierpliwego i wyrozumiałego, który ma czas dla psa. Może i spacery nie muszą być tak długie jak w przypadku ras pracujących, ale i tak codzienna przechadzka do lasu to obowiązek. Nie wystarczą tu krótkie spacery wokół bloku. Poza spacerami trzeba poświęcić psu sporo czasu na wspólne zabawy i naukę, by zmęczyć psa psychicznie. Z racji tego, że maltipoo mocno przywiązuje się do opiekuna i nie najlepiej znosi samotność, nie są to psy dla osób zapracowanych i spędzających wiele godzin poza domem. Trzeba się liczyć z ewentualnymi zaburzeniami separacyjnymi, zwłaszcza że psy te bywają szczekliwe.
Należy też podkreślić, że wbrew obiegowej opinii, maltipoo nie nadają się dla osób uczulonych na psy. To mit, który jest bardzo niebezpieczny. Maltipoo, tak samo jak inne psy, mogą uczulać.
Na ogół hybryda ta za to świetnie dogaduje się z dziećmi. Czworonogi te są łagodne i spokojne, znoszą więc dziecięce zaczepki. Zawsze jednak należy nadzorować kontakty psa z dzieckiem, by nie dopuścić do groźnej sytuacji. Należy również zachować czujność, ponieważ dziecko może niechcący zrobić krzywdę tym malutkim i kruchym psom.
Należy pamiętać, że maltipoo to nie pluszowa zabawka, a żywa istota.
Czy maltipoo nadaje się dla alergików?
Brak podszerstka (u większości osobników) oraz specyficzny włos okrywowy różniący się od sierści innych ras sprawia, że maltipoo bywa polecany jako pies dla alergików. Uważajmy jednak, bo najsilniejszymi alerganami wcale nie są psie włosy, tylko wydzieliny, takie jak ślina, mocz i kał. Nie można więc powiedzieć, że maltipoo nie uczula. Zatem maltipoo nie nadaje się dla alergików.
Zdrowie i długość życia rasy
Maltipoo nie jest najzdrowszą i zbytnio wytrzymałą rasą. Wpływa na to przede wszystkim brak uznania za oficjalną rasę, a tym samym brak wymogu przeprowadzania badań. Winę za to ponosi także moda na coraz mniejsze psy. Przez to rozmnażane są psy chorowite i słabe, byle tylko uzyskać miniaturkę. To powoduje dziedziczenie wielu chorób lub słaby układ odpornościowy. Jeśli jednak mamy szczęście i trafił nam się zdrowy okaz, to maltipoo może żyć średnio 10-15 lat.
Do chorób najczęściej występujących u maltipoo należą:
- niedoczynność tarczycy,
- choroba Cushinga,
- padaczka,
- zapadanie tchawicy,
- alergia pokarmowa,
- wypadanie rzepek,
- postępujący zanik siatkówki.
Psom tym grozi również nadwaga, dlatego należy pilnować posiłków i nie dokarmiać ich resztkami ze stołu czy tłustymi smaczkami.
Maltipoo szczeniak – cena i hodowla
W Polsce powstaje coraz więcej hodowli tej hybrydy, ponieważ rośnie zainteresowanie nią wśród ludzi. Zwróćmy jednak szczególną uwagę na to, w jakich warunkach przebywają zwierzęta w hodowli. Brak uznania za oficjalną rasę sprawia, że nie ma obowiązku wykonywania badań wśród rodziców maluchów, jak i samych szczeniąt. Odpowiedzialni hodowcy jednak na własną rękę przeprowadzają badania, by mieć pewność, że nie rozmnażają osobników z wadami genetycznymi.
Boom na maltipoo sprawia też, że jak grzyby po deszczu pojawiają się co chwilę kolejne pseudohodowle, które żerują na niewiedzy ludzi. Rozmnażają oni ze sobą różne małe rasy, nie tylko maltańczyki i pudle. Przez to potem tak naprawdę nie wiadomo, na kogo wyrośnie szczeniak. Bądźmy więc bardzo ostrożni przy wyborze miejsce zakupu szczenięcia.
Cena maltipoo wynosi średnio 8000 zł, choć zdarzają się też kwoty rzędu kilkunastu tysięcy.