Komondor to pies o bardzo nietypowym wyglądzie, obok którego nikt nie przejdzie obojętnie. O oryginalności rasy świadczy przede wszystkim nietypowa sierść. To za jej sprawą rasa zyskała przydomek pies mop i pies z dredami. Równie ciekawy jest także charakter komondora. Zapoznaj się z naszym opisem tej niecodziennej rasy.
Pochodzenie komondora
Komondor znany jest również jako owczarek węgierski i wywodzi się właśnie z Węgier. Jako przodków rasy wskazuje się azjatyckie psy, które sprowadziły na teren Węgier plemiona koczownicze. Choć jest to bardzo stara rasa, to do FCI została wpisana dopiero w 1925 roku. Rasa powstała z myślą o pomocy przy stadach owiec. Komondor więc to doskonały pies pasterski, którego głównym zadaniem była ochrona stada przed drapieżnikami, takimi jak wilki i niedźwiedzie. Jednocześnie psy te pilnowały, by owce nie oddalały się od stada.
Wielkim atutem komondorów był ich wygląd. Nietypowa sierść oraz jasne umaszczenie upodabniało te psy do owiec. Z daleka naprawdę nietrudno było pomylić psa z owcą. Ta zwarta tkanina sierści kamuflowała doskonale komondory, a zbite dredy – niczym zbroja – chroniły skórę przed ewentualnymi ugryzieniami drapieżników. Do tego wspomnieć trzeba o nieustraszonym i odważnym charakterze tej rasy. Dzięki temu komondory zyskały tak duże uznanie najpierw wśród pasterzy, a potem wśród zwykłych ludzi. W czasie II wojny światowej wykorzystywano je zaś do pilnowania obiektów należących do wojska.
Komondory popularne są przede wszystkim w swojej ojczyźnie. Pełnią tam rolę zarówno psów pasterskich, jak i towarzyszących. Rasę cenią sobie także amerykańscy farmerzy. W Polsce natomiast jest to niemal biały kruk i rasa bardzo rzadka.
Pies mop – wygląd komondora
O komondorze mówi się często, że to pies wyglądający jak mop. Bywa określany też jako pies z dredami i właśnie jego sierść to najbardziej charakterystyczna cecha wyglądu. Wiele osób myli komondora z innym węgierskim psem – puli. Faktycznie obie rasy są dość podobne i mają futro w postaci sznurów. Największa różnica między psami to jednak wielkość – komondory są znacznie większe niż puli. Dorosłe osobniki osiągają od 64 do 76 cm wzrostu w kłębie i ważą od 40 do 60 kg.
Komondor ma muskularne i mocno zbudowane ciało o proporcjonalnej budowie. Przez tak dużą ilość sznurowatej sierści psy tej rasy wydają się jeszcze większe niż w rzeczywistości. Mogą sprawiać wrażenie potężnych, ale tak naprawdę pod dredami kryje się silna, lecz szczupła sylwetka. Głowa komondora jest mocna i okrągła i z wyraźnym stopem. Uszy psa są umiarkowanie długie i zwisające, jednak giną pod stertą dredów i nie są widoczne na pierwszy rzut oka. Ogon u psów tej rasy natomiast jest umiarkowanie długi, osadzony nisko i często zwinięty w półkole lub w kształt litery U.
Pies z dredami, czyli sierść i umaszczenie
Wizytówką komondora jest bez wątpienia jego sierść. Co ciekawe, szczeniaki komondora rodzą się bardzo puchate i dopiero w okresie dojrzewania (około dziewiątego miesiąca) ich sierść zaczyna zbijać się w sznury. Komondor posiada dwuwarstwowe futro składające się z szorstkiego i długiego włosa okrywowego oraz delikatnego podszerstka. Włos komondora zbija się w długie sznury lub płaty.
Jedyne dopuszczalne umaszczenie rasy to kość słoniowa.
Pielęgnacja komondora
Komondory praktycznie nie linieją. Mimo to psy wymagają starannej pielęgnacji. Nie wolno czesać sierści komondora, ponieważ rozczesany sznur już nigdy nie wróci do pierwotnej formy. Należy za to regularnie i bardzo dokładnie rozdzielać sznury tuż przy skórze. Wskazane jest także sprawdzanie sierści po każdym spacerze i wyciąganie ze sznurów ewentualnych kłosów traw, patyków czy rzepów.
Psów tej rasy także nie powinno się kąpać. Zatem należy szczególnie uważać podczas spacerów w pobliżu zbiorników wodnych. Jeśli zajdzie wyższa konieczność wykąpania komondora, należy potem bardzo dokładnie wysuszyć sierść. Jest to zadanie nawet na kilka godzin. Nie można bowiem dopuścić, by pozostała choć odrobina wilgoci, ponieważ mogłoby to skończyć się poważnymi infekcjami skóry.
Określenie pies mop nie wzięło się z niczego.
Komondor – charakter i usposobienie
Komondory wyróżniają się nie tylko wyglądem, ale także bardzo silnym charakterem. To psy, które doskonale radziły sobie same i potrafiły stanąć oko w oko z drapieżnikiem. Stąd też są samodzielne, niezależne i nieustraszone. Często same podejmują decyzje i nie czekają na to, co przekazuje im przewodnik. Jednocześnie to psy bardzo inteligentne i bystre, w mig pojmują nowe komendy. Pod warunkiem jednak, że uda się opiekunowi zmotywować swojego psa do pracy. Komondory bowiem uwielbiają pracować, ale na swoich zasadach. Na ogół cechuje je także duży upór.
Komondor to pies o silnym instynkcie terytorialnym i mocnych zapędach do stróżowania. Wobec obcych jest zatem nieufny i ostrożny, a na swój teren nie wpuści żadnego podejrzanego intruza. Natomiast jak już nawiąże więź z człowiekiem, to będzie niesamowicie lojalny i oddany. To wspaniały pies rodzinny, ale pod warunkiem, że trafi w odpowiednie ręce. Pies ten musi mieć spełnione swoje potrzeby gatunkowe, a do tego mieć zapewniony święty spokój i szanowanie granic. Kiedy człowiek nie wywiąże się ze swojej roli przewodnika psa, to komondor z dużą dozą prawdopodobieństwa będzie stwarzał poważne problemy.
Przedstawiciele tej rasy potrzebują sporo ruchu, ale nie są wielkimi sportowcami. Preferują raczej długie i spokojne spacery, natomiast bieganie czy szalone zabawy to nie ich bajka. Często poruszają się wręcz ociężale. Błyskawicznie jednak mogą przeskoczyć na tryb obrońcy i stróża i wtedy możemy przekonać się o ich wielkiej sprawności. Nie wolno zaniedbać codziennych urozmaiconych spacerów, ale równie ważna jest praca mentalna. Mądra nauka sztuczek czy zabawy węchowe powinny przypaść komondorowi do gustu.
Dla kogo komondor?
Owczarek węgierski komondor to nie jest pies dla osoby niedoświadczonej. To trudna i wymagająca rasa, dlatego też potrzebuje świadomego opiekuna, który rozumie specyfikę rasy i potrafi odczytać psią komunikację. Nie wolno być zbyt pobłażliwym dla komondora, bo szybko wejdzie nam na głowę. Pies ten potrzebuje jasno wyznaczonych zasad, aby czuć się bezpiecznie. Jednocześnie zabronione są także wszelkie metody awersyjne, ponieważ szybko obróci się to przeciwko człowiekowi. Komondor to pies odważny i silny, nie pozwoli sobie na takie traktowanie. Brak zaufania do człowieka i brak relacji między nimi sprowadzi do domu olbrzymie problemy.
Opiekun komondora musi zatem być bardzo cierpliwy, wyrozumiały, ale i pewny siebie i konsekwentny. To nie jest też pies dla osób zabieganych i cierpiących na brak czasu. Pies tej rasy bowiem wprawdzie nie jest hiperaktywny ani nie przejawia – na ogół – lęku separacyjnego, ale potrzebuje sporo pracy. Nie wolno zaniedbać codziennych spacerów ani ćwiczeń mentalnych. Może to być nauka sztuczek, nosework, tropienie czy wspólna zabawa szarpakiem. Ważne, by nie zostawiać psa samego sobie. Dodatkowo czasu wymaga pielęgnacja komondora i regularne rozdzielanie sznurów z futra.
Wprawdzie komondor doskonale sprawdza się jako pies stróżujący, to nie polecamy trzymać go na zewnątrz. Po pierwsze oddzielony od człowieka komondor może nieco zdziczeć, a jak dodamy do tego nudę i frustrację, to sytuacja może stać się niebezpieczna. Ponadto dredy owczarka ma dworze szybko się skołtunią, sfilcują i nasiąkną wilgocią. A to może powodować poważne stany zapalne skóry. Pies tej rasy odnajdzie się nawet w mieszkaniu, ale potrzebuje swojej przestrzeni. Najlepiej zapewnić psu jego własny kącik, w którym nikt nie będzie mu przeszkadzał. Powinno tam się znaleźć miękkie legowisko, koc, poducha lub nawet mini kanapa dla psa – w zależności od tego, co nasz pupil lubi.
Czy komondor nadaje się do dzieci?
Owczarek węgierski komondor nie jest dobrym wyborem do domu z dzieckiem. To pies niezależny, silny i ceniący sobie własną przestrzeń. Jest mocno terytorialny, może zatem też bronić zasobów (np. zabawek). Nie można również zapomnieć o pasterskich korzeniach rasy – komondor może więc podszczypywać czy zaganiać dziecko. Swoją siłą pies może zrobić dziecku niechcący krzywdę, natomiast dziecko może przypadkiem ciągnąć za sterczące sznury psa. Jak widać więc nie jest to dobrany duet. Oczywiście zdarzają się przypadki, gdy dziecko i owczarek węgierski stworzą piękną przyjaźń i będą się wspaniale dogadywać. Nawet wtedy jednak należy zachować ostrożność, a ich wszystkie kontakty muszą odbywać się w obecności dorosłych.
Komondor – zdrowie i długość życia
Zazwyczaj przedstawiciele tej rasy są dość zdrowi, a średnia długość życia komondora wynosi 10-12 lat. Jak większość dużych ras komondor narażony jest na problemy układu ruchu, a zwłaszcza na dysplazję stawów biodrowych i łokciowych. Szczególną uwagę należy zwracać na stan sierści i skóry psa. Pod dredami bowiem dość łatwo może rozwinąć się stan zapalny, hot spot czy jakieś podrażnienie. Dobrze też systematycznie kontrolować oczy, ponieważ sierść często je przykrywa. Dlatego codzienna pielęgnacja komondora to obowiązkowy rytuał.
Komondor szczeniak – cena i hodowla
Owczarek węgierski komondor to bardzo rzadka rasa psów w Polsce i raczej niespotykana na ulicach. Jeśli zdecydujemy się na psa tej rasy, to koniecznie wcześniej wybadajmy różne hodowle i sprawdźmy, w jaki sposób opiekują się tam psami. Obowiązkowo dopytajmy hodowcy o wykonane badania u rodziców i szczeniaków (m.in. pod kątem dysplazji). Oceńmy, w jakiej kondycji psychicznej są rodzice szczeniaków, bo ich stabilność emocjonalna ma niebagatelne znaczenie dla rozwoju szczeniaków. Równie ważna jest szybko i mądrze rozpoczęta socjalizacja szczeniąt jeszcze przez hodowcę.
Szczeniak komondor kosztuje średnio 6000 zł.