Chow chow

Chow chow to jedna z najbardziej rozpoznawalnych ras psów na świecie, a to za sprawą oryginalnego wyglądu. Psy te bowiem są niezwykle puchate i przypominają lwa bądź małego misia. Jednak ich charakter jest dość niezależny, przez co lepiej głęboko się zastanowić, czy jest to odpowiednia rasa dla nas. Jakie naprawdę są te psy z lwią grzywą?

Pochodzenie rasy

Chow chow uchodzi za jedną z najstarszych ras psów na świecie, a jego korzenie można odnaleźć już około 2000 lat temu. Za ich ojczyznę uważa się zwykle Chiny, mimo że ich przodkowie pochodzili prawdopodobnie z Mongolii. Początkowo psy te wykorzystywano do pomocy przy polowaniach oraz do pilnowania stad. Gęsta sierść sprawiała, że psy świetnie radziły sobie nawet w bardzo trudnym górskim klimacie. Z czasem historia tych psów robiła się coraz smutniejsza. Najpierw psy zmuszona do udziału w walkach psów, potem zaś psy te kończyły jako posiłek.

Na szczęście chow chow doczekał się też lepszych czasów po trafieniu do Wielkiej Brytanii. To właśnie tam rasa została oficjalnie zarejestrowana i coraz powszechniej traktowana jako psy do towarzystwa.

Wygląd rasy

Psów tej rasy nie sposób pomylić z żadną inną rasą. Grube i obfite futro nadaje psu wyglądu lwa, a ciało jest dobrze zbudowane i krępe. Chow chowy – przez ilość sierści – wydają się duże, jednak zdecydowanie daleko im do bernardyna czy nowofundlanda. Psy te uchodzą za raczej średniej wielkości – dorosłe osobniki osiągają od 46 do 56 cm wzrostu w kłębie i ważą od 20 do 30 kg.

Chow chow ma zaokrągloną głowę z krótkim pyskiem oraz małymi i głęboko osadzonymi oczami. Przez gęstą sierść na głowie oczy często są wręcz niewidoczne i kryją się pod futrem. Uszy psa są zaś małe i stojące, a za oczami powinny one być zbieżnie pochylone do przodu. To nadaje psu nieco pochmurny wygląd.

Chow chow – pies z niebieskim językiem

Najbardziej charakterystyczną cechą wyglądu psów tej rasy – obok lwiej grzywy – jest niebieski język. Pies z niebieskim językiem spotykany jest wyłącznie u dwóch ras – chow chow właśnie oraz shar pei. Ten niebieski lub fioletowy odcień języka wynika najprawdopodobniej z mutacji genetycznej. W konsekwencji psy te produkują więcej melaniny, która odpowiada za kolor skóry i sierści.

Niebieski język to wyjątkowa cecha tej rasy.

Sierść i umaszczenie

Futro chow chowów budzi powszechny zachwyt. Najczęściej spotykana jest odmiana długowłosa rasy, choć zdarza się także chow chow krótkowłosy. Długowłosy chow chow posiada gęsty, prosty i odstający włos, natomiast krótkowłosy ma strukturę sierści bardziej przypominającą plusz. W obu przypadkach natomiast włos tworzy kryzę wokół szyi i obfite portki na udach. Podszerstek jest bardzo gęsty i miękki, dzięki czemu rasa tak świetnie radzi sobie w niskich temperaturach.

Dopuszczalne umaszczenie rasy to: jednolicie rudy, niebieski, czarny, płowy, kremowy i biały. Zdecydowanie najpopularniejszy jest chow chow rudy, zaś mocno pożądany chow chow niebieski.

Pielęgnacja sierści psa

Tak gęsta sierść wymaga częstego i starannego wyczesywania. Najwięcej roboty czeka nas w okresie linienia dwa razy w roku, kiedy to sierść psa jest dosłownie wszędzie. Jednak trzeba pamiętać, że te psy potrzebują pielęgnacji nie tylko od święta, ale przynajmniej kilka razy w tygodniu. W innym przypadku futro stanie się nie tylko matowe, ale także zacznie się kołtunić i plątać.

Raz na jakiś czas dobrze też psa wykąpać w delikatnym psim szamponie. Nie róbmy tego jednak za często, bo po pierwsze trudno wysuszyć potem psa, a po drugie można podrażnić skórę. Można zastosować wilgotne ściereczki, by odświeżyć futerko psa.

Pielęgnacji wymagają również fałdy na pysku oraz oczy, które mają tendencję do częstego łzawienia.

Chow chow – charakter i usposobienie

Charakter rasy określa się często jako koci, są one bowiem dumne, niezależne i oszczędne w okazywania emocji. Ta powściągliwość w prezentowaniu uczuć sprawia, że opiekun nie do końca potrafi rozgryźć, o co psu w danej chwili chodzi. Tym bardziej, że zazwyczaj psy te są również wyjątkowo spokojne i opanowane – jakby bez emocji. Swojej rodzinie pozwalają na czułości, same jednak niespecjalnie je odwzajemniają. Raczej wolą spędzać czas leżąc w spokoju w swoim legowisku, niż być mizianym na kanapie przez opiekuna.

Chow chow jest silnym psychicznie i upartym psem, do którego dotarcie nie jest takie proste. Z tego też powodu rasa ta średnio sprawdza się we współpracy z człowiekiem i nie najlepiej przyswaja nowe sztuczki. Nie wynika to jednak z ograniczeń mentalnych, bo to bardzo inteligentne psy, które jednak nie przepadają za wykonywaniem poleceń. Opiekun musi więc wykazać się cierpliwością i kreatywnością w motywowaniu psa do nauki.

Choć chow chow używany był kiedyś do walk i polowań, to próżno szukać w nim instynktu łowieckiego. Uciekającą zwierzynę pies może co najwyżej odprowadzić wzrokiem. Złodzieja natomiast może przestraszyć głównie swoim wyglądem, choć faktycznie psy te nie przepadają za obcymi i mogą wykazywać zachowanie terytorialne. Mówimy tu oczywiście o psach stabilnych emocjonalnie i mających spełnione potrzeby. Bez tego bowiem chow chow może faktycznie stwarzać problemy, takie jak ucieczki na spacerach czy nieuzasadnione ataki na obcych.

Wobec swojej rodziny chow chow jest oddany i wierny, ale też bez przesadnego okazywania tych uczuć. Co ciekawe, większość psów tej rasy nie przepada za wysiłkiem fizycznym. Owszem, potrzebują dłuższych spacerów, by móc eksplorować otoczenie i pracować nosem, ale żadne bieganie czy agility nie przypadną im do gustu.

Dla kogo chow chow?

Z całą pewnością chow chow nie nadaje się dla każdego. Opiekun psa tej rasy musi mieć już pewne doświadczenie w opiece nad psem. Musi także zdawać sobie sprawę ze specyfiki rasy i jej niezależnego charakteru. Niech nikogo nie zwiedzie misiowaty wygląd – chow chow nie przepada za dotykiem i głaskaniem. Zatem osoba, która marzy o psie do przytulania, lepiej niech wybije sobie z głowy chow chowa. Rasa ta nie przepada również za obcymi ludźmi, nie sprawdzi się więc w miejscu, gdzie co chwilę kręcą się nieznajomi. Psy te cenią sobie ciszę i spokój, a nie gwar i ciągłe towarzystwo obcych.

Wysoka inteligencja i upór sprawiają również, że przyszły opiekun psa powinien być bardzo cierpliwy, wyrozumiały, ale też konsekwentny. Należy uważać, by pies nie wszedł nam na głowę. Absolutnie jednak wykluczone są wszelkie awersyjne zachowania i metody szkolenia. Szybko bowiem obrócą się przeciwko człowiekowi i zniszczą relację z psem.

Z racji tego, że sam chow chow nie jest fanem aktywności i dużego wysiłku, jego opiekun również nie musi być zapaleńcem sportowym. Chociaż trzeba się liczyć z codziennymi spacerami. Nie jest to zatem pies dla osób, które chcą biegać z psem lub wędrować wiele godzin po górach. Psy tej rasy za to lubią pracować nosem, można je więc próbować zachęcić do zajęć typu nosework czy tropienia użytkowego.

Chow chow nie jest polecany do dzieci. Wprawdzie jest opanowany, cierpliwy i spokojny, to biegające i krzyczące dzieci mogą go irytować. Tym bardzie, że pies ten ceni sobie swoją przestrzeń. Zatem jeśli dziecko będzie przekraczać stawiane przez psa granice, może się to skończyć bardzo źle. Za to stabilne i szczęśliwe psy mogą stworzyć piękną przyjaźń ze starszymi dziećmi. Uważajmy jednak zawsze na ich wzajemne kontakty i nadzorujmy ich relację.

Niezależne i uparte psy o lwiej grzywie nie nadają się dla każdego.

Zdrowie i długość życia

Chow chowy nie cierpią raczej na wiele chorób, są rasą dość odporną, a średnia długość życia wynosi 10-15 lat. Do chorób, które najczęściej dotykają te psy należą różnego rodzaju alergie skórne. Wpływ na to ma z pewnością bardzo gęsta i zbita sierść.

Inne dolegliwości, na które narażona jest rasa, to:

• pyoderma (piodermia) – ropne zapalenie skóry,
• przełysienia na skórze,
• zerwanie więzadeł,
• zwichnięcie i dysplazja stawów biodrowych i łokciowych,
• entropium – podwinięcie powieki.

Chow chow szczeniak – cena i hodowla

Decydując się na psa rasy chow chow konieczne jest znalezienie odpowiedzialnej hodowli. Pochodzenie psa ma kluczowe znaczenie, bo tylko w rzetelnych hodowlach pilnuje się, by rozmnażane były wyłącznie psy zdrowe i zrównoważone emocjonalnie. Chow chow z pseudohodowli zaś może posiadać wady wrodzone, a do tego może wykazywać problemy behawioralne już na początku wspólnego życia. Dobry hodowca natomiast dba, by sprzedawane szczeniaki były przebadane i pozbawione wad wrodzonych oraz przeszły mądrą socjalizację. Taki start w życie ułatwi potem wychowanie psa na wspaniałego przyjaciela rodziny.

Cena psa rasy chow chow z rodowodem wynosi od 6000 do 9000 zł.