Zdecydowanie jedną z najczęściej spotykaną na spacerach rasą psa jest buldog francuski. Praktycznie nie ma osiedla, by nie mieszkał tam przynajmniej jeden buldożek. Na popularność tej rasy wpływa wiele czynników, między innymi niewielkie rozmiary i oryginalny wygląd pyszczka. Czy jednak buldog francuski nadaje się do każdego domu? Jakie ma potrzeby taki pies i na jakie problemy zdrowotne musimy być gotowi?
Buldożek francuski – pochodzenie rasy
Na początek ustalmy korzenie buldoga francuskiego i wyjaśnijmy, że prawidłowa i oficjalna nazwa rasy brzmi buldog francuski. Często jednak można się spotkać z określeniem buldożek, zatem będziemy zamiennie stosować obie nazwy. Jako przodków rasy uznaje się starożytne molosy z rejonów Grecji i Cesarstwa Rzymskiego lub dogowate psy z Ameryki Południowej.
Najprawdopodobniej współczesny buldog francuski pochodzi od buldoga angielskiego, który w Wielkiej Brytanii był używany do walk oraz polowania na szczury. To dość zaskakujący rodowód buldożków, które uchodzą za pieski kanapowe. Gdy na początku XIX wieku w Anglii walki psów zostały zakazane i buldogi angielskie stały się towarzyszami swoich opiekunów, to szybko okazało się, że utrzymanie dużych psów jest zbyt kosztowne. A i bojowy charakter nie był już potrzebny i mile widziany skoro psy spędzały większość życia jako psy do towarzystwa. Dlatego też hodowcy stworzyli nową rasę psów znacznie mniejszych i o bardziej łagodnym usposobieniu.
Takie miniaturowe buldogi wyruszyły w podróż do Francji, a tam z biegiem czasu krzyżowano je z terierami, pinczerami oraz mopsami. To właśnie w kraju nad Sekwaną ukształtowała się rasa i zyskiwała na popularności, stąd też nazwa rasy – buldog francuski. Wzorzec rasy zmieniał się na przestrzeni lat, niekoniecznie na lepsze. Gdy popatrzymy bowiem na buldożki sprzed lat, to nie dostrzeżemy tak krótkiej i spłaszczonej kufy jaką mają obecni przedstawiciele rasy. A niesie to wiele problemów zdrowotnych, o których więcej napiszemy w dalszej części artykułu.
Buldog francuski usposobienie i charakter
Buldogi francuskie to zazwyczaj łagodne i pozytywnie nastawione do człowieka psy. Dość szybko przekonują się do obcych, a ze swoją rodziną tworzą silną więź. Mimo niewielkich rozmiarów buldożek kryje w sobie wiele energii i potrzebuje sporo ruchu. Eksploracja i węszenie na spacerach to zdecydowanie coś, co każdy buldog francuski lubi.
Na ogół buldogi są towarzyskie i chętnie nawiązują nowe relacje z innymi ludźmi i psami. Trzeba jednak zapewnić im odpowiednią socjalizację, ponieważ – przypuszczalnie z powodu korzeni rasy u bojowych buldogów angielskich – bywają zadziorne i mogą wywoływać konflikty. Może to również wynikać z faktu, iż z powodu spłaszczonej kufy i nietypowej postawy ciała, buldożek francuski prezentuje nieco inną komunikację niż psy pozostałych ras. Przez to spięta postawa buldożka – dla niego naturalna – może być źle odbierana przez obcego psa. Dlatego tak ważne jest, by zapewnić swojemu buldożkowi mądre i spokojne kontakty z czworonogami.
Buldog francuski, hodowany od lat jako pies do towarzystwa, nie powinien żyć w odosobnieniu. Rasa ta potrzebuje kontaktu z człowiekiem, absolutnie więc żaden buldożek nie może trafić do kojca czy do domu, w którym będzie większość czasu sam. Buldożkowi bowiem trzeba poświęcić sporo czasu na wspólne spacery, zabawy i odpoczynek. Izolowany od świata buldożek może wykazywać problemy behawioralne. Na ogół buldogi są łagodne i przyjaźnie nastawione do świata, dobrze dogadują się również z dziećmi.
Buldog francuski wygląd
Co może wielu zaskoczyć – buldogi francuskie należą do grupy molosów. Malutki buldożek jest więc w tej samej grupie co potężny cane corso. Z wyglądu jednak daleko buldożkom do rasy cane corso. Wprawdzie buldożki są dobrze zbudowane i masywne, ale znacznie mniejsze. Samce osiągają bowiem maksymalnie 35 cm wzrostu w kłębie, a suki 32 cm. Idealna waga zdrowego psa nie powinna przekraczać 14 kg u samca i 13 kg u samicy. Buldożek ma krótkie i dość sztywne włosie. Jego szata może występować w wielu odmianach, takich jak: jednolicie płowa, pręgowana oraz wszystkie odcienie barwy płowej od czerwonej do kremowej (kawy z mlekiem). Odcienie płowe mogą łączyć się z pręgowanym lub domieszką białego.
Buldog francuski niebieski
Najbardziej poszukiwaną odmianą kolorystyczną buldożków jest barwa blue, czyli niebieska. Warto jednak wiedzieć, że buldog francuski niebieski nie jest uwzględniony we wzorcu rasy. Podobnie jak buldog francuski szary i czarny. Takie umaszczenie buldożków uznawane jest za wadę dyskwalifikującą. Dopuszczalne są ewentualnie osobniki całe białe bądź białe z ciemną oprawą oczu, ale nie są to barwny pożądane ze względu na ryzyko wystąpienia głuchoty. Skąd więc zatem tak duża popularność buldożków w odcieniach niebieskiego? Urody takim psom z pewnością odmówić nie można i pewnie w tym oryginalnym wyglądzie tkwi sekret psów w odcieniu blue.
Pielęgnacja buldoga
Akurat buldogi francuskie nie są zbytnio kłopotliwe i absorbujące w pielęgnacji. Posiadają krótką i przylegającą sierść, którą gubią na ogół dwa razy do roku. Wtedy też zaleca się częstsze wyczesywanie psa. W pozostałym okresie wystarczy raz na kilka dni odświeżyć szczotką sierść buldożka. Rasa ta pozbawiona jest podszerstka, przez co w okresie linienia psu wypada mniej sierści niż np. takiemu samojedowi. Natomiast włos buldożka jest twardy i sztywny, może więc wbijać się w kanapę czy dywan i trudniej się go pozbyć. Brak podszerstka sprawia też, że psy tej rasy nie mogą mieszkać na zewnątrz, ponieważ najzwyczajniej w świecie będą marzły.
Buldog francuski – choroby
Buldożki mają wiele zalet, niestety dobrego zdrowia nie znajdziemy na tej liście plusów. Ingerencja hodowców na przestrzeni lat sprawiła, że buldogi te nie cieszą się najlepszym zdrowiem. Do najczęstszych schorzeń buldożków należą choroby układu oddechowego. Buldog francuski – podobnie jak mops czy bokser – należy do grupy ras brachycefalicznych. Oznacza to zatem, że ma skróconą kufę, co z kolei utrudnia oddychanie. Z tego też powodu rasa ta źle znosi upały i w okresie letnim trzeba szczególnie zadbać o to, by buldożek się nie przegrzał. Często bowiem dochodzi do udaru cieplnego u buldożka. Przez spłaszczoną kufę buldożek często także wydaje z siebie specyficzne odgłosy jak chrumkanie.
To nie koniec problemów zdrowotnych buldożków – popularne u tej rasy są bowiem także dolegliwości oczu. Wymienić tu możemy owrzodzenie rogówki, wypadanie gruczołu trzeciej powieki oraz wszelkie urazy mechaniczne, na które buldożek jest bardziej narażony przez budowę czaszki.
Często buldogi francuskie cierpią również na alergie pokarmowe. Konieczna jest wtedy specjalistyczna dieta eliminująca alergeny z życia psa. Psy te mogą wykazywać skłonność do tycia, choć wynika to raczej z zaniedbań opiekuna niż specyfiki rasy. Buldogi francuskie posądza się również o regularne zanieczyszczanie powietrza gazami. To także efekt nietypowej budowy i problemów żywieniowych. Ponadto buldożki obarczone bywają wadami genetycznymi, które potem prowadzą do kłopotów z sercem, rozszczepu podniebienia oraz problemów z kręgosłupem. Te ostatnie z kolei mogą skutkować niedowładem tylnych łap.
Lista chorób jest długa, nie dziwi więc częste pytanie „ile żyje buldog francuski?” Wszystko oczywiście zależy od genetyki oraz opieki właściciela. Na ogół zadbany i nieobarczony wadami genetycznymi buldog francuski żyje 9-11 lat.
Dla kogo buldog francuski?
Z racji swoich niewielkich rozmiarów buldożek może zamieszkać nawet w małym mieszkaniu w bloku. Ale nie znaczy to, że nie potrzebuje on sporej dawki ruchu – jak każdy pies – także i buldog ma duże potrzeby eksploracji terenu i odkrywania nowych zapachów. I choć z buldoga sportowca raczej nie zrobimy, to jak najbardziej możemy nastawić się na długie i spokojne spacery. Odpowiednia dawka ruchu i zbilansowana dieta są wręcz wskazane przy buldożkach, które mają skłonność do nadwagi. Zatem buldog nie jest polecany osobom, które chcą mieć tylko pieska kanapowego i nie mają za wiele czasu dla psa.
Buldożek francuski nie powinien mieć problemów z dogadaniem się z całą rodziną, w tym z dziećmi. Oczywiście dorośli muszą mieć nadzór nad relacją psa z dzieckiem, jednak na ogół nie ma przeciwwskazań, by rasa ta wpasowała się do rodziny z dziećmi. Spełnienie indywidualnych potrzeb danego psa oraz zapewnienie mu spokoju i wytchnienia w domu, powinny skutkować wspaniałym i wiernym przyjacielem.
Decydując się na tę rasę warto też być przygotowanym na możliwe spore wydatki finansowe. Problemy typowe dla ras brachycefalicznych oraz możliwa skłonność do nadwagi mogą generować spore koszty w utrzymaniu i opiece weterynaryjnej nad psem. Trzeba zatem dobrze sobie przemyśleć, czy w razie nieprzewidzianych sytuacji będziemy w stanie zająć się odpowiednio psem.
Buldog francuski cena
Jeśli już zdecydowaliśmy, że to koniecznie buldog francuski dołączy do rodziny, to musimy znaleźć odpowiednią hodowlę. Dobra hodowla to taka, w której zwierzęta są zadbane, regularnie badane, a hodowca dba nie tylko o sprzedaż szczeniaków, ale także o komfort życia suki. W takich hodowlach znana jest historia ewentualnych chorób, a psy obarczone wadami genetycznymi nie są rozmnażane. To z kolei daje dużą szansę, że buldog francuski z takiej hodowli będzie cieszył się dobrym zdrowiem. Cena takiego szczeniaka waha się zazwyczaj od 3000 do 4500 zł. I choć może się to wydawać sporym wydatkiem, to tak naprawdę niewiele w porównaniu to kosztów leczenia.
Jest jeszcze jedna opcja – buldog francuski za darmo do wzięcia może być z fundacji ratującej buldożki i psy w typie rasy. Możemy wtedy przy okazji zrobić dobry uczynek i dać dom psu, który prawdopodobnie został wcześniej skrzywdzony lub porzucony. Trzeba jednak mieć na uwadze, że taki pies może mieć już problemy zdrowotne. Ale o nich dowiemy się już na samym początku procesu adopcyjnego.