Boston terrier to rasa małych psów o charakterystycznych spiczastych uszach i spłaszczonej kufie. Bardzo często psy te bywają mylone z buldogami francuskimi. Są te jednak zupełnie inne rasy i boston ma typowe cechy terierów. Jest więc niezwykle energiczny, inteligentny i czasem uparty. To ciekawa rasa, ale na pewno nie dla każdego. Poznaj bliżej te małe i bystre psy.
Pochodzenie bostończyka
Boston terrier to rasa wywodząca się ze Stanów Zjednoczonych, najprawdopodobniej z Bostonu w stanie Massachusetts. Do powstania rasy krzyżowano ze sobą między innymi buldoga angielskiego i białego teriera angielskiego, który nie przetrwał do naszych czasów. W żyłach teriera z Bostonu płynie także nieco krwi buldoga francuskiego, z którym najczęściej rasa ta jest mylona. Pierwszy klub tej rasy powstał w USA w 1891 roku, ale przez jakiś czas bostończyk nie opuszczał Ameryki Północnej. Dopiero w 1927 roku boston terier pojawił się we Francji. W Polsce na przedstawicieli tej rasy trzeba było czekać aż do lat 90. XX wieku.
Początkowo boston teriery wykorzystywano do nielegalnych walk psów. Dziś może wydawać się to nie tylko okrutne, ale i dziwne, że tak małe psy zmuszono do tego procederu. Boston terrier sprawdzał się również w walkach ze szczurami. Jego główne przeznaczenie to już od wielu lat przede wszystkim wesoły i pełen energii pies do towarzystwa.
Wygląd teriera z Bostonu
Boston terrier to pies niewielkich rozmiarów – dorosłe osobniki osiągają od 25 do 40 cm wzrostu w kłębie i ważą od 6 do 11 kg. Są to psy smukłe, powabne i harmonijnie zbudowane. Wyraźnie widoczna jest ładna muskulatura ciała. Klatka piersiowa jest głęboka i szeroka, a cały tułów lekko kanciasty. Głowa jest nieco kwadratowa, oczy duże i okrągłe, a uszy trójkątne i spiczaste. Pysk jest dość mocno skrócony i spłaszczony, ale nie tak mocno jak u buldoga francuskiego. Teriery amerykańskie są także szczuplejsze i sprawniejsze niż psy z Francji.
Sierść i umaszczenie
Futro boston terriera składa się wyłącznie z krótkiego i gładkiego włosa okrywowego, nie mają zaś podszerstka. Przez to nie najlepiej radzą sobie w niskich temperaturach i absolutnie nie nadają się do mieszkania na zewnątrz. Brak podszerstka ma też swoją zaletę, ponieważ psy te gubią bardzo mało sierści. Wystarczy je co jakiś czas przeczesać, aby sierść była zdrowo lśniąca i błyszcząca.
Dopuszczalne umaszczenia tej rasy to barwa pręgowana, focza (czarna z rudymi refleksami) i czarna z białymi znaczeniami. Czarno-biały boston terrier jest najbardziej charakterystyczny i najczęściej spotykany. U przedstawicieli tej rasy wymagana jest biała otoczka w obrębie kufy, strzałka między oczami i biała klatka piersiowa.
Teriery te często są mylone z buldogami francuskimi.
Boston terrier – charakter i usposobienie
Te amerykańskie teriery to typowi przedstawiciele grupy terierów. Są więc inteligentne, sprytne, niezwykle energiczne i wiecznie gotowe do działania. Boston terrier chętnie współpracuje z człowiekiem i lubi się uczyć. Wobec opiekuna są bardzo przywiązane, czasem nawet aż za bardzo i stają się wówczas wręcz natarczywe. Dobrze reagują też na obce osoby. Z natury są odważne i nie są straszne im nowości. Są dość szczekliwe i głośne, ale nie nadają się na stróża, ponieważ są ufne do niemal wszystkich napotkanych ludzi.
Boston terrier jest bardzo aktywnym psem, potrzebuje dużo ruchu i urozmaiconych zabaw. Codzienne długie spacery to obowiązek. Niech nikogo nie zwiodą niewielkie rozmiary psa, ponieważ z pewnością nie jest to pies kanapowy. Wręcz przeciwnie, rasa ta uwielbia szaleć na dworze. Warto zadbać więc nie tylko o odpowiednio długie i ciekawe wędrówki, ale także o naukę sztuczek czy zabawy węchowe. Unikajmy zaś bardzo pobudzających aktywności, ponieważ boston teriery dość szybko i mocno się ekscytują.
W przeciwieństwie do wielu innych terierów psy te nie mają w sobie instynktu łowieckiego. Nie znaczy to jednak, że nie pobiegną za ciekawym zapachem. Dlatego też nie powinno się puszczać ich luzem, jeśli nie reaguje bezbłędnie na przywołanie.
Zazwyczaj psy tej rasy są pogodne, łagodne i zarażają pozytywną energią. Pod warunkiem jednak, że trafią na odpowiedzialnego opiekuna, który zadba o spełnienie wszystkich potrzeb. Z racji tego, że boston terier mocno przywiązuje się do opiekuna, zdarza mu się kiepsko radzić sobie z samotnością. Wówczas pies może uporczywie wokalizować, niszczyć w mieszkaniu lub załatwiać się. Bywa więc, że trzeba skorzystać z pomocy behawiorysty. Czasem zaś przydaje się po prostu nauczenie psa odpoczywania w spokoju we własnym legowisku lub postawienie psu specjalnego tipi, w którym poczuje się bezpiecznie.
Dla kogo boston terier?
Wprawdzie boston terrier nie jest bardzo wymagającą i trudną rasą, to jednak nie nadaje się dla każdego. Przede wszystkim opiekun bostona musi być bardzo aktywny i lubić ruch na świeżym powietrzu nawet w paskudną pogodę. Ponadto musi mieć też odpowiednio dużo czasu dla psa, ponieważ boston terrier nawet w domu lubi być w centrum uwagi. A jeśli nie zaspokoimy potrzeby ruchu i zainteresowania, to pies może stać się sfrustrowany i znudzony. Nie zapominajmy też, że w psie drzemie natura teriera, co oznacza, że psy te bywają uparte.
Opiekun dla boston terriera musi odznaczać się cierpliwością, wyrozumiałością i konsekwencją. Psy wyglądają uroczo – zwłaszcza gdy zerkają na człowieka swoimi wielkimi ślepiami – ale nie można dać się nabrać i pozwolić psu wejść na głowę. Wówczas bowiem wspólne życie może być bardzo wyboistą drogą.
Boston terrier nie nadaje się do mieszkania na zewnątrz. Nie ma podszerstka, dlatego też nie poradzi sobie w niskich temperaturach. Ponadto psy te potrzebują dużo kontaktu z człowiekiem, zatem nie mogą długo przebywać w samotności. Są dość głośne i szczekliwe, więc miejmy to na uwadze, jeśli mieszkamy w miejscu, gdzie pod drzwiami co chwilę się ktoś kręci. Może to bowiem wyprowadzać z równowago czujne bostony.
Charakterystyczne spojrzenie boston teriera.
Czy boston terrier nadaje się do dzieci?
Przedstawiciele tej amerykańskiej rasy na ogół są łagodne i całkiem nieźle znoszą towarzystwo dzieci. Pod warunkiem jednak, że dziecko nie przeszkadza za bardzo psu i nie przekracza jego granic. Zdenerwowane i doprowadzone do ostateczności bostony – zresztą tak jak wszystkie inne psy – mogą mieć dość i postraszyć zębami. We właściwym domu i odpowiednio wychowywane boston teriery mogą pięknie przyjaźnić się z dziećmi. Mimo to nigdy nie wolno zostawiać dziecka i psa bez opieki osoby dorosłej.
Boston terrier – zdrowie i długość życia
Rasa ta może poszczycić się średnią długością życia wynoszącą 14 lat. Z reguły psy tej rasy cieszą się dobrym zdrowiem i odpornością na choroby. Do najbardziej charakterystycznych dolegliwości u boston terriera należą te związane ze specyficzną budową czaszki. Skrócona i spłaszczona kufa może prowadzić do trudności z oddychaniem i rozwoju zespołu brachycefalicznego, jak np. u mopsów. Przez to również psy te nie najlepiej znoszą upały i może im grozić udar cieplny. Ponadto u rasy mogą rozwijać się alergie skórne, a także podrażnienia oczu i uszu. U psów tych często też występują komplikacje przy porodzie, o czym każdy hodowca powinien wiedzieć.
Boston terrier szczeniak – cena i hodowla
Jeśli spodobała nam się ta rasa i jesteśmy w stanie sprostać wymaganiom tych energicznych psów, koniecznie poszukajmy rzetelnej hodowli. Zweryfikujmy, w jakich warunkach żyją zwierzęta, czy są przebadane pod kątem chorób genetycznych oraz jaką wiedzę o psach ma hodowca. Weźmy pod uwagę, że przebadane u weterynarza muszą być nie tylko szczenięta, ale także rodzice maluchów. Nie bójmy się o to wszystko pytać. Dobry hodowca chętnie odpowie na wszelkie pytania i doradzi, jak dbać o szczeniaka w domu.
Cena szczeniaka boston terriera z rodowodem wynosi średnio 6000-8000 zł.