Wyżeł niemiecki to niezwykle inteligentny pies myśliwski, który od dawna sprawdza się doskonale jako pies rodzinny. Przyjazne usposobienie i chęć do współpracy z człowiekiem powodują, że rasa jest bardzo lubiana. Warto jednak wiedzieć, że wyżły cechuje również spora niezależność, dlatego psy te nie odnajdą się w każdym domu.
Pochodzenie rasy
Ta bardzo stara rasa psów wywodzi się z Niemiec, jak sama nazwa wskazuje. Wyżły powstały jeszcze w czasach przed wynalezieniem broni palnej, kiedy podczas polowań używano przede wszystkim sieci. Z racji rewelacyjnego węchu i umiejętności łowieckich wyżły tropiły zwierzynę i wystawiały myśliwemu miejsce, gdzie należy zarzucić siatkę. Po odkryciu broni palnej rola wyżłów nieco się zmieniła. Najpierw miały one tylko znajdywać zwierzynę, potem zaś miały za zadanie odnaleźć zestrzelonego ptaka i przynieść człowiekowi.
Wyżeł niemiecki pochodzi od wyżłów staroniemieckich, które z czasem zaczęto krzyżować z pointerami. Krew pointera zaowocowała lżejszą sylwetką psów oraz umiejętnością pracy górnym wiatrem. Pod koniec XIX wieku rozpoczęto hodowanie trzech różnych odmian wyżła niemieckiego – krótkowłosej, długowłosej i szorstkowłosej.
Kiedyś wyżły trafiały niemal wyłącznie do rąk myśliwych, którzy pokochali te czworonogi za szereg cech przydatnych podczas polowań. Obecnie jednak coraz więcej ludzi dostrzega wyjątkowy charakter wyżłów i wybiera je jako psy towarzyszące.
Wygląd wyżła
Wyżeł niemiecki to duży pies o proporcjonalnej sylwetce i umięśnionym, smukłym ciele. Dorosłe osobniki osiągają od 58 do 66 cm wzrostu w kłębie i ważą od 20 do 32 kg. Samice są mniejsze i lżejsze niż samce. Czworonogi te mają krótki i równy grzbiet i głęboką klatkę piersiową. Uszy wyżła są wysoko osadzone i raczej średniej wielkości, dobrze przylegające do ciała. Wyżły mają bardzo wysportowaną postawę i dynamiczną sylwetkę.
Sierść i umaszczenie
Futro wyżła niemieckiego składa się z krótkiego, gęstego i twardego w dotyku włosa okrywowego oraz podszerstka chroniącego przed zimnem i wilgocią. Błyszcząca sierść jest delikatniejsza i krótsza na głowie i uszach, a trochę dłuższa na wewnętrznej stronie ogona. Mimo że włos wyżła jest krótki i nie tak obfity, to wymaga systematycznego przeczesywania minimum raz na kilka dni. W okresie linienia wyżeł niemiecki gubi więcej sierści i należy wyczesywać go codziennie. Odmiana długowłosa wyżła ma sierść dłuższą – zwłaszcza na ogonie, uszach i klatce piersiowe.
Dopuszczalne umaszczenie rasy jest bardzo różnorodne. Zdecydowanie najpowszechniejszy jest wyżeł brązowy z białymi cętkami na klatce piersiowej. Inne maści wyżła to: wyżeł brązowy bez znaczeń, wyżeł dereszowaty z dominującą bielą, brązowymi łatami lub cętkami oraz wyżeł czarny z ewentualnym żółtym podpalaniem.
Wyżeł jest smukły i umięśniony.
Wyżeł niemiecki – charakter i usposobienie
Rasa ta wyróżnia się bardzo dużą inteligencją i chęcią do pracy. Wyżeł niemiecki lubi współpracować z opiekunem i szybko się uczy. Bardzo pomaga to w wychowaniu wyżła i ustaleniu zasad wspólnego życia. Pamiętajmy bowiem, że wyżeł ma mocno rozwinięty instynkt łowiecki i został stworzony do udziału w polowaniach. Psy te zatem potrzebują zajęcia, by nie popaść w nudę i frustrację. A myśliwski pies, który nie ma spełnionych swoich potrzeb, może stać się trudny do ułożenia. Tym bardziej, że wyżły mają też dość niezależną naturę.
Wyżeł niemiecki jest psem zazwyczaj opanowanym i pozytywnie nastawionym do człowieka. Szybko przywiązuje się do swojej rodziny i nie lubi spędzać czasu w samotności. Wobec swoich opiekunów jest radosny i oddany. Na ogół wyżeł nie ma także problemów z obcymi, chociaż bywa wobec nich ostrożny.
Jak przystało na psy myśliwskie wyżły niemiecki mają ogromną potrzebę ruchu. Uwielbiają biegać, wędrować godzinami, węszyć i kąpać się napotkanym strumyku. Zdecydowanie więc psy te potrzebują długich spacerów i innych angażujących aktywności – jak zabawy szarpakiem ze sztucznego futra, nosework czy tropienie. Wyżła musimy zmęczyć fizycznie, ale i psychicznie. Wówczas pies po przechadzce po lesie i wywęszeniu mnóstwa ciekawych zapachów, będzie spokojny i zrelaksowany w domu. Z wyżłem obowiązkowo należy przepracować doskonałe przywołanie i bez tego nie wolno puszczać go luzem. Silny instynkt łowiecki może bowiem skłonić wyżła do pogoni za zwierzyną i ucieczki od opiekuna.
Dla kogo wyżeł?
Wyżeł niemiecki nie jest bardzo trudną rasą, ale też nie nadaje się dla każdego. Żaden duży pies myśliwski nie powinien trafić do całkowicie niedoświadczonego opiekuna. Szybko bowiem może zacząć wchodzić człowiekowi na głowę. Odpowiednie wychowanie i mądrą socjalizację wyżła należy zaś rozpocząć jak najszybciej. Dzięki temu większe szanse, że nasz pupil będzie zrównoważony i opanowany.
Rasa ta potrzebuje opiekuna niezwykle aktywnego i lubiącego spędzać czas na świeżym powietrzu. Wyżeł bowiem wymaga długich spacerów, chętnie także pobiega z człowiekiem. Warto także poświęcić czas na wspólne zabawy z psem i zajęcia węchowe, jak tropienie. Wyżeł niemiecki z pewnością nie nadaje się dla osoby wylegującej się większość czasu na kanapie. To nie jest też dobry wybór dla kogoś, kto często wyjeżdża służbowo lub wraca późno do domu. Wyżłowi trzeba poświęcić sporo swojej uwagi.
Z racji swojej wysokiej inteligencji i chęci do współpracy, wyżły szybko uczą się zasad panujących w domu i na spacerach i nie powinny sprawiać większych problemów. Chyba że trafią na osobę bardzo niekonsekwentną i wysyłającą sprzeczne sygnały – wówczas wyżeł niemiecki może próbować wykorzystać sytuację, co może prowadzić do trudności we wspólnym życiu. Dobrze prowadzony wyżeł jest niezwykle opanowany, łagodny i wpatrzony w człowieka. Cechuje go też duża cierpliwość, przez co zazwyczaj nieźle dogaduje się z dziećmi i znosi ich zaczepki. Ale nie wolno pozostawiać dziecka samego z psem – tym bardziej, że w wyżłach kryje się silny instynkt łowiecki.
Wyżeł niemiecki to doskonały wybór dla osoby aktywnej, gotowej do pracy z psem i szukającej oddanego przyjaciela.
Uroczy szczeniak wyżła niemieckiego.
Zdrowie i długość życia wyżła
Jak przystało na psa myśliwskiego wyżeł niemiecki cieszy się na ogół dobrym zdrowiem, a średnia długość życia wynosi 12-14 lat. Niemal jak większość dużych psów u rasy tej dość często rozwija się dysplazja stawów biodrowych i łokciowych. U psów tych istnieje też spore ryzyko wystąpienia skrętu żołądka, dlatego należy mocno pilnować pór karmienia i sposobu podawania pokarmu.
U wyżłów niemieckich może rozwinąć się również pęcherzykowe oddzielenie naskórka (EBJ). Jest to choroba genetyczna, a objawia się pojawianiem się pęcherzy na skórze na skutek urazów.
Wyżeł niemiecki szczeniak – cena i hodowla
Zdecydowanie jedynym słusznym miejscem, z którego można kupić szczeniaka wyżła, jest renomowana hodowla. W takich hodowlach rozmnażane mogą być wyłącznie zdrowe i zrównoważone emocjonalnie dorosłe osobniki. Wprawdzie w Polsce nie ma obowiązku przeprowadzania badań pod kątem wady genetycznej EBJ, to jednak wielu odpowiedzialnych hodowców i tak wykonuje te badania. Warto więc sprawdzić, czy badanie było zrobione. Hodowca weryfikuje również szczenięta w kwestii ewentualnej dysplazji. Zatem kupno szczeniaka z dobrej hodowli ogranicza ryzyko wystąpienia niektórych chorób.
Cena wyżła niemieckiego z rodowodem wynosi średnio 3000-4000 zł.