Bulterier to wyjątkowa rasa psów, która wzbudza wiele emocji i kontrowersji. Jedni uwielbiają te psy, uważając za najwierniejszych przyjaciół, inni powielają krzywdzące stereotypy o psich zabójcach. Bez wątpienia są to psy, obok których nie sposób przejść obojętnie – i to za sprawą zarówno charakterystycznego wyglądu, jak i silnego charakteru. Jakie naprawdę są psy rasy bulterier?
Pochodzenie rasy
Z dużym prawdopodobieństwem za przodków bulteriera uznaje się buldoga i białego teriera angielskiego. Krzyżówka tych dwóch ras wykorzystywana była do polowań na szczury oraz do walk psów. Z czasem nową rasę łączono także z dalmatyńczykiem, a ponoć nawet też z pointerem i greyhoundem.
Bulterier wywodzi się z Wielkiej Brytanii, a za ojca rasy uznaje się Jamesa Hinksa, który zapoczątkował hodowlę w połowie XIX wieku. Przed ukształtowaniem ostatecznego wzorca rasy, bulteriery służyły nawet do walk z bykami czy polowań na dziki. Najgorszą sławę rasie przyniosły jednak walki psów, których na szczęście zakazano w 1835 roku. Niestety, są miejsca na świecie, gdzie takie walki wciąż się odbywają, a silna budowa ciała bulteriera i jego zawziętość sprawiają, że wciąż sięga się po tę rasę do tych straszliwych wydarzeń. Nie jest to jednak wina psa, a człowieka.
Obecnie w Polsce i w innych krajach Europy (i nie tylko) bulteriery uchodzą za psy do towarzystwa, których oddanie jest już wręcz legendarne.
Wygląd rasy
Bulterier to średniej wielkości pies o muskularnej i atletycznej budowie. Jest silny, zwarty i pełen wigoru. Dorosłe psy osiągają średnio 35-50 cm w kłębie i ważą od 20 do 40 kg. Bez trudu dostrzec można zbite mięśnie na ciele psa. Najbardziej charakterystyczną cechą wyglądu bulteriera jest jego głowa. Jest ona duża o nieco jajowatym kształcie. Oczy psa są trójkątne i wąskie, a uszy spore, trójkątne i najczęściej stojące. Ponadto bulteriery mają długą szyję, mocny grzbiet, szeroką klatkę piersiową i wygięty tułów.
Sierść i umaszczenie bulteriera
Bulteriery mają bardzo krótkie i twarde włosie, a w okresie zimowym pojawia się u nich podszerstek. Regularnie wyczesywana sierść staje się ładnie lśniąca. Nie trzeba jednak poświęcać wiele czasu na pielęgnację – wystarczy kilka razy w tygodniu przejechać szczotką po futerku. Nieco dłużej należy czesać bulteriera w okresie zmiany sierści, czyli około dwa razy w roku.
Umaszczenie bulterierów jest bardzo zróżnicowane. Najczęściej występuje maść biała z dopuszczalnymi znaczeniami i prześwitami na głowie. Inne często spotykane umaszczenia to: tricolor, czerwony, płowy i czarny. Najbardziej pożądane są bulteriery pręgowane.
Masywny i silnie zbudowany bulterier.
Bulterier – charakter i usposobienie
Wokół bulterierów narosło wiele mitów. Uważane są za psy agresywne i niebezpieczne dla otoczenia. Oczywiście nie ma to nic wspólnego z prawdą. Agresję może przejawiać każdy pies – kundelek, maleńki york czy bokser. Za zachowania agresywne, które mają przeróżne podłoża, odpowiada człowiek, brak odpowiedniej socjalizacji i wychowania psa. Wyjaśnijmy sobie raz na zawsze – bulterier to nie morderca i chodząca maszyna do zabijania.
Tak naprawdę bulteriery to bardzo wrażliwe psy o delikatnym charakterze. Bardzo mocno przywiązują się do swojej rodziny i mogą chronić członków swojego stada przed obcymi. Natomiast dla swoich opiekunów są czułe, troskliwe i przyjaźnie nastawione. Uwielbiają szalone wspólne zabawy, długie spacery po lesie, ale też wylegiwanie się na kanapie obok ukochanego człowieka.
Bulteriery są na ogół bardzo wesołe, pogodne i skore do zabaw i szaleństw. Mimo że są ostrożne wobec obcych, dość szybko się do nich przekonują i również są do nich pozytywnie nastawione. Czasem mogą być nawet zbyt natrętne i natarczywe w tym dążeniu do zapoznawania i kontaktu z ludźmi.
Jedną z cech charakterystycznych bulterierów jest ich odwaga i determinacja do działania. W obronie swojego opiekuna są w stanie pokonać wiele trudności. Są również bardzo inteligentne, choć bywają też uparte, co może nieco utrudniać szkolenie czy przyswajanie zasad życia w domu.
Aktywność fizyczna bulteriera
Bulteriery mają w sobie niemal nieskończone pokłady energii i ciągle chciałyby coś robić. Dlatego też decydując się na psa tej rasy trzeba liczyć się z tym, że trzeba poświęcić naprawdę sporo czasu na wspólne spacery. Przydaje się także trening umysłowy, nauka sztuczek lub nosework. Pozwoli to zmęczyć nieco psa, a jednocześnie wypełnić potrzeby gatunkowe. Bulteriery nie przepadają za samotnością, dlatego warto zabierać je ze sobą na wakacje lub znaleźć zaufanego opiekuna, który zajmie się psem podczas naszej nieobecności. Pamiętajmy, że bulterier, który nie będzie miał odpowiedniej dawki ruchu i zabaw, stanie się sfrustrowany i znudzony, a od tego tylko krok do poważniejszych problemów behawioralnych.
Dla kogo ta rasa?
Bulterier nie jest polecany dla osób całkowicie niedoświadczonych, które nigdy nie miały psa i nie znają podstawowych zasad wychowania czworonoga. Bo wprawdzie bulteriery są wspaniałymi, przyjaznymi i chętnymi do współpracy z człowiekiem psami, to jednak opiekun kompletnie nie rozumiejący specyfiki rasy i nie czytający psich sygnałów, może wywołać u psa wiele problemów. Bulteriery – i wszystkie inne psy zresztą też – nie są agresywne i groźne same w sobie. To człowiek i nieodpowiednie traktowanie psa sprawiają, że pies może stać się niebezpieczny. Wystarczy jednak odpowiednia socjalizacja i habituacja, cierpliwa i konsekwentna nauka panujących w domu zasad oraz dużo miłości, by bulterier stał się fantastycznym psem towarzyszącym.
Zdecydowanie rasa ta potrzebuje domu aktywnego, chętnego na długie spacery, wspólne uprawianie psich sportów czy zwykłe zabawy. Warto też mieć na uwadze, że bulteriery nie przepadają za samotnością i izolowaniem od człowieka. Są często wręcz nachalne w poszukiwaniu tego kontaktu, zatem nie nadają się dla osoby, która chciałaby mieć święty spokój w domu. Bulterier to pies dla ludzi, którzy mogą i chcą poświęcić psu sporo czasu.
Czy bulterier nadaje się do dziecka?
Z racji swojej czułości, oddania i lojalności bulteriery sprawdzą się także jako psy rodzinne. Dobrze wychowywany i spełniony bulterier może być świetnym kompanem zabaw starszego dziecka. Nigdy jednak nie może być psem dla dziecka. Opiekę nad psem powinni sprawować rodzice i jednocześnie powinni nadzorować wszystkie kontakty psa z dzieckiem. Mimo swojej łagodności i wesołego usposobienia bulteriery pozostają bardzo silne. Mogą więc przewrócić dziecko czy też wpaść na nie.
Jednocześnie wiele rodzin, które posiadają w domu bulteriera, podkreśla niezwykłą więź, jaka tworzy się między dzieckiem a psem. A szalony temperament bulteriera współgra ze zwariowanymi pomysłami dzieci.
Najważniejsze jest, by odpowiednio wychowywać bulteriera, spełniać jego potrzeby typowe dla gatunku i rasy oraz szanować jego granice. Tak traktowany i jednocześnie od początku właściwie socjalizowany pies stanie się doskonałym towarzyszem całej rodziny.
Czy bulteriery są agresywne?
Odpowiedź na pytanie, czy bulterier jest agresywny, może być tylko jedna – nie. Żaden pies sam z siebie nie jest agresywny, za takie zachowania winę ponosi wyłącznie człowiek. I nie zawsze musi być to efektem znęcania się nad zwierzęciem, bardzo często psy stają się sfrustrowane i w konsekwencji agresywne, na skutek zaniedbań w spełnianiu potrzeb (spacery, zabawa, czas z opiekunem itp.), nieszanowaniu granic psa czy niewłaściwego treningu. Zrównoważony bulterier nigdy nie jest agresywny i nie rzuca się z zębami na każdego przechodzące psa czy człowieka.
Za szkodzący rasie mit odpowiada zapewne niechlubna przeszłość bulteriera (wykorzystywanie do walk), bojowa postawa ciała, na widok której wiele osób się boi, a także fakt, że po rasę tę często sięgają nieodpowiedzialne osoby. Chcą one podnieść swoje ego poprzez posiadanie psa o groźnym wyglądzie, nie mając zielonego pojęcia o prawdziwym charakterze tych wrażliwych i delikatnych psów.
Zdrowie i długość życia
Bulteriery uchodzą za względnie zdrową rasę psów, a ich długość życia szacowana jest na 12-15 lat. Najczęściej bulteriery cierpią na różnego rodzaju alergie i problemy skórne (np. hot spot). Narażone na to są zwłaszcza psy, u których występuje gen odpowiedzialny za białe umaszczenie. Bulterier biały dodatkowo dość często musi zmagać się z głuchotą. Do innych chorób typowych dla bulterierów należą:
- choroby nerek,
- problemy z sercem,
- schorzenia stawów i kości (np. dysplazja stawu biodrowego i zwichnięcie rzepki),
- padaczka,
- OCD (zaburzenia obsesyjno-kompulsywne).
Ważne, by regularnie badać swojego psa u weterynarza i reagować w porę na początkowe niepokojące objawy. Alergie czy dysplazje można skuteczniej leczyć lub minimalizować ich rozwój, jeśli rozpoznamy chorobę na wczesnym etapie.
Już u szczeniaka wyróżnia się charakterystyczna jajowata głowa bulteriera.
Bulterier szczeniak – cena i hodowla
Bardzo ważne w przypadku bulterierów jest wykluczenie wad genetycznych i chorób pojawiających się już w wieku szczenięcym. Dlatego najlepszym pomysłem na zakup szczeniaka bulteriera jest sprawdzona hodowla. Decydując się na zakup szczeniaka trzeba koniecznie zapoznać się z historią zdrowotną jego rodziców oraz mieć do wglądu badania szczeniaka. W dobrych hodowlach przeprowadzana jest też odpowiednia socjalizacja, przez co już na wstępie szczeniak ma zapewniony właściwy start w życie. Następne kroki w wychowaniu należą już do opiekuna.
Cena szczeniaka bulteriera z rodowodem (czyli z hodowli) waha się od 4000 do 7000 zł. Pamiętamy, że nie ma co oszczędzać przy zakupie szczeniaka, ponieważ może się to odbić czkawką przy późniejszych wysokich kosztach leczenia psa przez całe życie.