Bolończyk to mały pies o uroczym wyglądzie z charakterystycznym puchatym futerkiem. Przyjazne nastawienie tych psów i radosny temperament sprawiają, że świetnie sprawdzają się jako psy rodzinne i do towarzystwa. Często bywają też mylone z maltańczykami i pudlami miniaturowymi. Przyjrzyjmy się więc bliżej bolończykom.
Pochodzenie bolończyka
Nazwa rasy bywa myląca, ponieważ bolończyk nie wywodzi się z Bolonii, tylko z Malty i Wysp Kanaryjskich. To z tamtego regionu trafił wraz z marynarzami do Włoch, a w Bolonii uzyskał charakterystyczne cechy. Tam też zaczęła się popularność rasy, można więc przypuszczać, że właśnie dlatego nazwa została zaczerpnięta właśnie od Bolonii. Te malutkie psy szybko stały się ulubieńcami włoskiej arystokracji i na dobre zagościły na królewskich dworach. Bolończyki cieszyły się wielką sympatią aż do XIX wieku, kiedy to zaczęły być stopniowo wypierane przez pudle. Zachłyśnięcie się nową rasą pudli poważnie zagroziło przetrwaniu bolończyków. Na szczęście umowna ojczyna bolończyka – Włochy – stanęły na wysokości zadania i nie pozwoliły tym psom na wymarcie.
Obecnie bolończyki są chętnie wybierane jako psy do towarzystwa, a ich ogromnym atutem są niewielkie rozmiary i wesołe usposobienie. Nie są jednak szczególnie popularne w Polsce, gdzie spotkać można znacznie więcej maltańczyków czy shih tzu.
Wygląd bolończyka
Bolończyk to malutki pies, który osiąga od 25 do 30 cm wzrostu w kłębie i waży od 2,5 do 4 kg. Przedstawiciele tej rasy charakteryzują się dość krępą i zbitą budową ciała. Długość tułowia bolończyka równa jest wysokości w kłębie, przez co psy te wydają się nieco kwadratowe. Sylwetki jednak na ogół nie widać dobrze, ponieważ przykrywa ją szczelnie gęste futerko. Bolończyki mają sporej wielkości głowę i równie okazałe uszy. Jednak to, co najbardziej zapamiętuje się z wyglądu bolończyka, to jego sierść.
Sierść i umaszczenie
Sierść bolończyka składa się z miękkiego i puszystego włosa okrywowego oraz dość skąpego podszerstka. Czasem u bolończyka włos jest bardziej kędzierzawy i przypomina nieco barankową tkaninę boucle. Podobieństwu do małego baranka sprzyja oczywiście białe umaszczenie futra. Biały kolor sierści to jedyna akceptowana przez wzorzec maść bolończyka.
Bolończyk nie wymaga bardzo czasochłonnej pielęgnacji, ale zdecydowanie należy regularnie wyczesywać sierść psa. Do tego należy czyścić uszy i okolice oczu, ponieważ bolończyki – tak jak maltańczyki – mają tendencję do powstawania ciemnych zacieków pod oczami.
Bolończyk – charakter i usposobienie
Te maleńkie psy uchodzą za jedną z łatwiejszych w obyciu ras. Są bowiem inteligentne, chętne do nauki i jeszcze bardziej chętne do spędzania czasu z człowiekiem i wykonywania poleceń. Cechuje je również duże opanowanie i spokój. Nie mają w sobie za wiele szaleństwa, dzięki czemu nie sprawiają wielu problemów w domu. Wprawdzie nie są wybitnie aktywne, ale również potrzebują urozmaiconych spacerów – bez tego mogą stać się nadpobudliwe. To, że są bardzo zrównoważone, nie znaczy, że nie lubią się bawić. Wręcz przeciwnie – ich wielką pasją są zabawy i to najlepiej z ukochanym opiekunem.
Bolończyk jest z natury pozytywnie nastawiony do całego świata, choć do obcych początkowo bywa nieufny i ostrożny. Szybko jednak przekonuje się do człowieka. Do swojej rodziny jest bardzo mocno przywiązany i źle znosi długą samotność. Ponadto jest wrażliwy i delikatny, można więc łatwo go skrzywdzić.
Bolończyki to wcale nie są psy wyłącznie na kanapę.
Dla kogo bolończyk?
Powszechnie krąży opinia, że bolończyk to idealny pies dla osób niedoświadczonych i takich, które nigdy nie miały psa. Rzeczywiście, są to psy podatne na naukę i wychowanie, a do tego mocno skupione na człowieku. Nie znaczy to jednak, że można je zostawić same sobie. Nawet bolończyk może bowiem wówczas sprawiać problemy behawioralne. Z całą pewnością bolończyk potrzebuje opiekuna cierpliwego, delikatnego, ale też konsekwentnego. Nie można dać się nabrać na niewinny wygląd bolończyka i pozwolić mu wejść na głowę, bo może on zacząć pokazywać różki. Absolutnie nie wolno też stosować żadnych metod awersyjnych i przemocy. Zniszczy to relację i bardzo negatywnie wpłynie na psychikę psa.
Choć bolończyk przypomina pluszowego misia, to nigdy nie wolno zapomnieć, że to czująca istota, która ma swoje potrzeby. To nie jest pies wyłącznie na kanapę czy noszenia na rękach. Bolończyki wymagają codziennych ciekawych spacerów i urozmaiconych zabaw. Nie nadają się dla osoby zabieganej, ponieważ źle znoszą samotność. Bywają również szczekliwe, co może być dość kłopotliwe.
Czy bolończyk nadaje się do dzieci?
Bolończyk jest psem bardzo opanowanym i cierpliwym, przez co dość dobrze radzi sobie w kontaktach z dziećmi. Jest również delikatny wobec dzieci i troskliwy. Nie wolno jednak zapomnieć, że każdy pies może mieć dość zaczepek dziecka i w końcu użyć zębów. Dlatego tak ważne jest, by zapewnić psu spokojny i bezpieczny kącik, w którym nikt nie będzie mu przeszkadzał. Może to być miękki kocyk, wygodne legowisko czy mini kanapa dla psa z miłej dla oka i wytrzymałej tkaniny obiciowej.
Weźmy również pod uwagę, że bolończyki są malutkie, przez co dziecko może zrobić czworonogowi niechcący krzywdę podczas zabawy. Zawsze należy nadzorować kontakty dziecka z psem i nie pozwalać na przekraczanie granic. Ze starszymi dziećmi zaś zazwyczaj bolończyki tworzą wspaniałe przyjaźnie.
Bolończyk – zdrowie i długość życia
Z reguły bolończyki są zdrowymi psami, a ich średnia długość życia wynosi 12-14 lat. Nie są obarczone chorobami genetycznymi, a najczęściej pojawiające się u nich dolegliwości mają związek po prostu z wiekiem. Czasem zdarzają się u nich urazy wynikające z intensywnego ruchu – m.in. zwichnięcie rzepki kolanowej i choroba Legga-Calvego-Perthesa, która objawia się martwicą kości. U bolończyków występują niekiedy także niegroźne drgawki, określane jako zespół white shaker.
Bolończyk szczeniak – cena i hodowla
Kluczowe przed zakupem szczeniaka bolończyka jest sprawdzenie hodowli. Koniecznie należy zweryfikować zdrowie i stan behawioralny rodziców wybranego przez nas szczeniaka. Ważna jest tu wnikliwa rozmowa z hodowcą, ale także samodzielne zapoznanie się z psami i wynikami badań od weterynarza. Przebadane muszą być także szczeniaki bolończyka. Odpowiedzialny hodowca dba także o mądrą socjalizację szczeniąt, która ułatwia im start w życie. Przestrzegamy przed wszelkimi ogłoszeniami typu „bolończyk miniaturka” – takie psy nie istnieją.
Cena szczeniaka bolończyka z rodowodem wynosi średnio 2500-3500 zł.