Husky

Husky to jedna z bardziej charakterystycznych ras psów na świecie. Nietypowy wygląd nieco zbliżony do wilka, łagodne usposobienie i pozytywne nastawienie do człowieka sprawiają, że husky są chętnie wybierane jako psy rodzinne. Czy rzeczywiście rasa ta nadaje się na psa do towarzystwa? Jakie trudności czekają na opiekunów tych psów?

Pochodzenie rasy

Husky syberyjski (Siberian Husky) pochodzi z Syberii leżącej na terenie Rosji. Rasa została wyhodowana przez Chukchi, czyli rdzennych mieszkańców Syberii. Wykorzystywali oni te psy przede wszystkim do transportu i ciągnięcia sani z upolowaną zwierzyną i ekwipunkiem. Husky miały też towarzyszyć mieszkańcom i pomagać w trudach życia w skrajnie niesprzyjających warunkach. Siberian Husky należy do grupy szpiców i psów pierwotnych oraz do sekcji nordyckich psów zaprzęgowych.

W XX wieku psy z Syberii zostały sprowadzone na Alaskę w celu uczestnictwa w wyścigach psich zaprzęgów. Swoją cegiełkę w rozwój rasy dołożył też Roald Amundsen – znany norweski badacz i pierwszy zdobywca bieguna południowego. Tak zafascynowały go cechy i umiejętności husky, że chciał zabrać psy tej rasy na biegun północny. Ostatecznie pomysł ten nie wypalił, jednak psy Amundsena posłużyły do stworzenia wzorca rasy.

Z czasem popularność psów husky rosła, a przyczynił się do tego ich piękny wygląd, ale też promowanie rasy w różnego rodzaju filmach i bajkach. Ludzi od zawsze fascynowały wilki, husky więc był tym psem, który łączył przyjaznego domowego psa z niezależnym i drapieżnym wilkiem. Mnóstwo filmów o psich zaprzęgach i niezwykłej odwadze syberyjskich psów znacząco wpłynęły na bum na te psy. Filmy i bajki zapomniały jednak pokazać także drugą stronę medalu i trudny charakter psów. Z tego powodu husky często trafia w nieodpowiednie ręce, a potem do schroniska czy fundacji. Wprawdzie zainteresowanie tą rasą nieco spadło – z powodu chociażby rosnącej popularności wilczaka czechosłowackiego – to jednak wciąż jest to jedna z częściej spotykanych ras w Polsce i na całym świecie.

Wygląd husky

Husky to pies średniej wielkości o mocnej i muskularnej sylwetce. Głowa jest proporcjonalna do reszty ciała, uszy stojące, a łapy silne i umięśnione. Charakterystyczny jest też zakręcony i trzymany wysoko ogon. Może on nieco przypominać wykręcony ogon skorpiona. Cechą typową dla husky jest posiadanie oczu w dwóch różnych kolorach – jedno oko ciemne, drugie błękitne. Inne z kolei mają wyłącznie oczy brązowe lub niebieskie.

Dorosłe psy osiągają średnio 50-60 cm wzrostu w kłębie oraz ważą od 15 do 28 kg. Suczki są z reguły nieco mniejsze i szczuplejsze.

Dla psów rasy husky charakterystyczną są błękitne oczy.

Sierść i umaszczenie

Husky posiada włos okrywowy średniej długości, który jest gęsty i prosty. Pies ma również bardzo gęsty i miękki podszerstek, który jest dość długi na tle innych ras. Podszerstek ten miał za zadanie chronić psa w mroźnych warunkach na Syberii i pozwalać mu przetrwać podczas śnieżnych zamieci. I rzeczywiście sierść ta świetnie chroni przed utratą ciepła i przed przenikaniem wilgoci.

Maść husky’ego jest czarna, szara, aguti (dzika), biała, ruda, sobolowa w wersji jednolitej, z odcieniami lub znaczeniami. Przez lata najbardziej pożądane były husky jak najmocniej zbliżone swoim umaszczeniem do wilka. Niedopuszczalna u tej rasy jest sierść pręgowana i merle.

Czesanie i pielęgnacja

Tak obficie występujący u husky podszerstek sprawia, że psy gubią bardzo dużo sierści – zwłaszcza w okresie zmiany okrywy włosowej. Wówczas sierść psa jest dosłownie wszędzie i nawet codzienne wyczesywanie nie zawsze odnosi skutek. Nie ma jednak innej drogi, niż codzienne i dość długie pozbywanie się sierści. Warto więc zaopatrzyć się w odpowiednie szczotki do pielęgnacji sierści syberyjskiego husky.

Pamiętajmy, że wyczesywanie psa nie tylko zmniejsza ilość fruwającej po mieszkaniu sierści, ale także wpływa na komfort i stan skóry psa. Zalegający martwy podszerstek niepotrzebnie nagrzewa psa, a dodatkowo może doprowadzić do stanów zapalnych skóry (np. hot spot). Psy te nie potrzebują za to strzyżenia i wizyt u groomera.

Husky – charakter i usposobienie

Husky jest psem przyjaznym, towarzyskim i niesamowicie energicznym. Te psy wręcz roznosi energia i uwielbiają coś robić. Tym samym nie znoszą nudy i bezczynności. Długie spacery to jedno, ale potrzebują też zainteresowania ze strony opiekuna i zmęczenia psychicznego. Husky są bardzo inteligentne, ale jednocześnie wyjątkowo uparte, niezależne i samodzielne. Potrafią same organizować sobie zajęcia, które niekoniecznie podobają się właścicielom. Są również bardzo ciekawskie i chętnie poznają nowe tereny.

Inteligencja i upór to połączenie niełatwe dla przyszłego opiekuna psa tej rasy. Znaczy to bowiem tyle, że jeśli człowiek nie zapewni psu spełnienia jego wymagających potrzeb i nie zmotywuje psa odpowiednio do współpracy, ich wspólne życie może okazać się drogą przez mękę. Niezależność, ciekawość świata i wybitnie duże zapotrzebowanie na ruch sprawiają, że husky mają tendencję do ucieczek i włóczęgostwa. Tym bardziej, że nie istnieje płot, przez który skoczny husky by nie przeskoczył czy nie wdrapał się na niego. Te psy są nie tylko silne i wytrzymałe, ale też niezwykle zwinne i pomysłowe.

Natomiast husky, który ma zapewnioną odpowiednią i mądrą ilość ruchu oraz posiada cierpliwego opiekuna, stanie się wspaniałym przyjacielem. Zrównoważone emocjonalnie husky są bardzo przywiązane do swojego człowieka i cechuje je wierność i lojalność. Psy tej rasy są na ogół pozytywnie nastawione do większości ludzi i chętnie poznają nowe osoby.

Aktywność fizyczna rasy

Husky to psy niemal nie do zajechania. Skoro potrafiły bez problemu przetrwać na Syberii i ciągnąć jeszcze ciężkie sanie, to żadnym wyzwaniem nie jest dla nich godzinny spacer po lesie. Psy te potrzebują dużo ruchu i nowych miejsc do eksploracji. Z całą pewnością nie wystarczą im krótkie spacery wokół bloku i okazjonalny wypad do lasu. Decydując się na tę rasę trzeba liczyć się z codziennymi długimi spacerami – i to bez względu na warunki atmosferycznego. Dla tych psów bowiem nie ma złej pogody na spacer.

Husky jest bardzo wysportowany i zwinny, dobrze odnajdzie się też w różnych psich sportach czy wspólnym bieganiu z człowiekiem. Świetnym pomysłem dla tych ciekawskich psów jest nosework i wszelkie zabawy angażujące węch psa. Uwaga jednak, by nie forsować psa w ciepłe dni – husky ze swoją gęstą sierścią źle znoszą wyższe temperatury.

Syberyjski husky świetnie radzi sobie w zimowych warunkach.

Dla kogo ta rasa?

Jak przystało na psa należącego do grupy psów pierwotnych, husky mają niezależny charakter. A to sprawia, że rasa ta nie nadaje się dla każdego. Po psa tej rasy nie powinny sięgać osoby całkowicie niedoświadczone, ponieważ szybko husky wejdzie im na głowę i zamieni wspólne życie w piekło. Psy z Syberii potrzebują konsekwentnego, cierpliwego i wyrozumiałego opiekuna, który zna specyfikę rasy i jej potrzeby.

To zdecydowanie nie jest pies dla kanapowców, wymaga bowiem codziennej dużej dawki ruchu i czasu spędzonego ze swoim człowiekiem. Jeśli ktoś myśli, że sprawę aktywności załatwi sporej wielkości ogród, to chyba nigdy nie widziała psa husky w akcji. Psy te z zamiłowaniem kopią dziury, robią podkopy, przeskakują bardzo wysokie ogrodzenia i wspinają się po płocie. To mistrzowie ucieczek i włóczenia się daleko od domu. Z tego samego powodu nie powinno się puszczać psa ze smyczy, jeśli nie mamy wypracowanego bezbłędnego przywołania. Przy husky nie ma dróg na skróty – swoje trzeba się z nim nachodzić i nabiegać, a nie liczyć, że sam się wybiega. Choć husky świetnie poradzi sobie podczas biegania z człowiekiem, to nie zabierajmy go na jogging w cieplejszym okresie roku. Zdecydowanie lepiej biegać z nim jesienią i zimą.

Husky mogą mieć również problemy z zostawaniem samemu w domu, a wówczas najczęściej niszczą i bardzo głośno wyją. Wtedy sąsiedzi mogą szybko nas znienawidzić i nasyłać na nas policję, a nasze mieszkanie szybko może wyglądać jak po wybuchu wojny czy przejściu tornada. Weźmy to pod uwagę, jeśli bardzo długo i często przebywamy poza domem. Oczywiście problemy separacyjne da się wypracować, ale jest to zazwyczaj proces żmudny i wymagający czasu.

Rasa ta za to rewelacyjnie nadaje się dla osób aktywnych, cierpliwych, lubiących spędzać czas na świeżym powietrzu i mających poczucie humoru. Husky bowiem może nas nie raz zaskoczyć swoimi dziwnymi pomysłami, a wówczas pozostaje nam się tylko z tego śmiać. Husky sprawdzą się jako psy rodzinne, pod warunkiem, że będą miały zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu i nie będą się nudzić. Wtedy z powodzeniem dogadają się też z dziećmi, pamiętajmy tylko, by rodzice nadzorowali kontakty psa z dzieckiem.

Husky – zdrowie i długość życia

Rasy pierwotne charakteryzują się bardzo dobrym zdrowiem. Nie inaczej jest w przypadku psów siberian husky, których zdrowie również uchodzi za żelazne, a średnia długość życia wynosi od 12 do 15 lat. Biorąc pod uwagę wielkość psa, to naprawdę długo.
Husky mają mocny i odporny układ kostno-mięśniowy, ale należy pilnować, by nie przeciążać psa i nie doprowadzić do problemów z chodzeniem. Szczególną ostrożność należy zachować przy młodych psach, ponieważ ich układ ruchu nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. Nie można zatem wówczas biegać z psem i trenować intensywnych sportów.

Do chorób dotykających husky należą:

• Dermatoza cynkozależna – choroba związana z niedoborem lub utrudnionym wchłanianiem cynku. Objawia się wyłysieniami w niektórych miejscach i zmianami skórnymi – głównie wokół oczu, na wargach, łokciach i podbrzuszu.
• Jaskra – choroba oczu, która w konsekwencji może prowadzić do ślepoty, powiększenia gałki ocznej lub zwyrodnienia siatkówki.
• Dysplazja mieszków włosowych – dolegliwość objawiająca się przerzedzeniem sierści, która dodatkowo jest sucha i matowa.
• Podrażnienie krtani – ta choroba zdarza się znacznie rzadziej i jest wynikiem wady wrodzonej. Prowadzi ona do upośledzenia chrząstek krtaniowych i fałdów głosowych. Zaniepokoić powinien nas kaszel, duszności i szybkie męczenie się psa.

Husky szczeniak – cena i hodowla

Jeśli mimo wszystkich trudności, jakie mogą czekać na opiekuna husky, decydujemy się na tę rasę, koniecznie wybierzmy dobrą hodowlę. Tylko u sprawdzonego hodowcy możemy liczyć na zdrowego i odpowiednio socjalizowanego od urodzenia szczeniaka. W hodowli rodzice szczeniaka muszą być przebadani pod kątem ewentualnych wad genetycznych, dzięki temu wiemy, że maluch jest ich pozbawiony. Warto też podpytać hodowcy, który powinien świetnie znać specyfikę rasy, o porady w wychowaniu zrównoważonego husky’ego.

Cena psa husky z rodowodem waha się od 4000 do 7000 zł.