Grzywacz chiński jest bez wątpienia jedną z najbardziej nietypowych ras psów. Wszystko za sprawą oryginalnego wyglądu i ciała niemal całkowicie pozbawionego sierści. Mimo że przedstawiciele rasy są rzadko spotykani na ulicach, to jednak stanowią jedną z najlepiej rozpoznawalnych ras psów. Warto wiedzieć, że grzywacze – poza niebanalnym wyglądem – wyróżniają się również wysoką inteligencją i spokojnym temperamentem.
Pochodzenie grzywacza
Jak sama nazwa wskazuje grzywacz chiński pochodzi z Chin, a historia rasy sięga kilka wieków wstecz. Wokół powstawania rasy krąży jednak wiele tajemnic i do dziś nie udało się ustalić, jak naprawdę tworzyła się rasa. Istnieje za to kilka teorii. Jedna z nich sugeruje, że grzywacze wyewoluowały z nagich afrykańskich psów. Inna teoria zaś zakłada, że do powstania rasy skrzyżowano ze sobą chińskich małych psów z terierami meksykańskimi. Żadna z hipotez nie ma potwierdzenia naukowego.
Wiemy natomiast, że już od samego początku pojawienia się rasy, grzywacze chińskie były uwielbiane wśród arystokracji chińskiej. Rasa jednak nie była zarezerwowana tylko dla bogatych i dobrze urodzonych, na grzywacza mogli sobie pozwolić także zwykli ludzie. Pod koniec XIX wieku przedstawiciele rasy zawitali do Europy na statkach. To właśnie w czasie tych rejsów odkryto doskonałą umiejętność grzywacza do pilnowania towarów przed gryzoniami.
Dziś grzywacz chiński to przede wszystkim ceniony pies do towarzystwa oraz częsty uczestnik wszelkich wystaw. Bardzo dobrze sprawdza się jako pies rodzinny. W Polsce rasa należy do bardzo rzadkich.
Jak wygląda pies bez sierści
Grzywacz chiński to pies, obok którego nie sposób przejść obojętnie, ponieważ wyróżnia się jednym z najbardziej oryginalnych wyglądów w świecie psów. Pies tej rasy jest mały, a dorosłe osobniki osiągają od 23 do 33 cm wzrostu w kłębie i ważą około 5 kg. Mają bardzo smukłą i delikatną budowę ciała, ich sylwetka zaś wpisana jest w prostokąt. Głowa jest nieco trójkątna, uszy na ogół stojące, choć przykryte sierścią. Kończyny są dość długie i szczupłe.
Sierść i umaszczenie
Choć grzywacz chiński znany jest większości jako nagi pies lub pies bez sierści, to trzeba wiedzieć, że występują dwie odmiany tej rasy. Mamy zatem odmianę bezwłosą i owłosioną. Mają one taką samą budowę ciała, a jedyna różnica odnosi się do ich futra. Ta bardziej znana odmiana, czyli grzywacz chiński nagi (bezwłosy) ma niemal całkowicie bezwłose i gładkie ciało. Jedyne włosy występują na głowie, na ogonie i dolnych kończynach. Włosów tych może być mniej lub więcej.
Z kolei odmiana owłosiona grzywacza – powder puff – posiada długi i bardzo efektowny włos okrywowy oraz króciutki podszerstek. W takim przypadku sierść grzywacza może być długa, na ogół jednak dość rzadka.
Obie odmiany grzywacza nie wymagają skomplikowanej pielęgnacji, nie gubią bowiem sierści. Wzorzec dopuszcza każdy kolor umaszczenia.
Nagi pies bez sierści jest bardzo delikatny.
Grzywacz chiński – charakter i usposobienie
Przedstawiciele rasy mają nie tylko wyjątkowy wygląd, ale i charakter. Są to psy bardzo towarzyskie i lubiące kontakt z człowiekiem. Mocno przywiązują się do swojego opiekuna i uwielbiają razem spędzać czas. Nie mają na ogół problemu z obcymi ludźmi, szybko przekonują się praktycznie do każdego. Nie przepadają za samotnością i na pewno nie powinny spędzać większości dnia same. Choć ich wygląd może temu przeczyć, to psy tej rasy są dobrymi i czujnymi stróżami, wyłapują każdy hałas i ruch.
Grzywacz chiński to pies bardzo inteligentny i bystry, chętnie się uczy i przyswajanie nowych sztuczek nie sprawia mu trudności. Dzięki temu wychowanie grzywacza nie jest bardzo trudne. Trzeba jednak pamiętać, że grzywacze są bardzo delikatne i wrażliwe, łatwo je więc skrzywdzić i zrazić do siebie.
Choć grzywacze chińskie wydają się wątłe i kruche, to tak naprawdę rozpiera je energia. Bardzo lubią długie spacery i wspólne zabawy. Trzeba tylko pamiętać, że źle znoszą niższe temperatury. Jesienią i zimą ubranko dla psa to konieczność. Warto zaopatrzyć się w ubrania na różne warunki. Przyda się z pewnością przeciwdeszczowy kubraczek z ortalionu, ale także ciepłe ubranie z polaru.
Dla kogo grzywacz chiński?
Nagi pies bez sierści nie jest trudną rasą i raczej większość osób będzie w stanie wychować szczęśliwego i zrównoważonego psa. Pod warunkiem jednak, że właściciel będzie pamiętał, że grzywacz to pies tak samo jak każdy inny, a nie tylko piesek na kanapę. Nawet taki delikatny i niewielki pies jak grzywacz wymaga szacunku i zrozumienia swoich potrzeb. Wprawdzie grzywacze charakteryzują się dość spokojnym i zrównoważonym temperamentem, to jednak pozostawione same sobie i nieodpowiednio traktowane mogą stać się nadpobudliwe, sfrustrowane i sprawiające problemy behawioralne.
Opiekun grzywacza musi więc być cierpliwy, wyrozumiały, delikatny, ale też konsekwentny. Nie można bowiem też przesadzić w drugą stronę i pozwalać na wszystko psu. Inteligentny grzywacz chiński może to wykorzystać przeciwko nam i wejść nam na głowę. Grzywacz potrzebuje także osoby, która ma sporo czasu, nie nadaje się dla osoby wiecznie zapracowanej. Rasa ta ceni sobie urozmaicone i długie spacery po lesie, ale również wspólne wylegiwanie się na kanapie.
Grzywacz chiński absolutnie nie nadaje się do mieszkania na dworze. Odnajdzie się za to świetnie zarówno w małym mieszkaniu, jak i w domku. Ważne dla niego, aby miał ciepło i miał obok ukochanego człowieka. Trzeba pamiętać także, że grzywacze są bardzo czujne i błyskawicznie mogą podnieść alarm, jeśli coś je zaniepokoi. Może to być uciążliwe, jeśli mieszkamy w miejscu, obok którego stale się ktoś kręci.
Czy grzywacz nadaje się do dzieci?
Grzywacz chiński zazwyczaj dobrze dogaduje się ze starszymi dziećmi. Małe dzieci zaś mogą go nieco niepokoić i płoszyć. Weźmy też pod uwagę, że grzywacze są delikatne i łatwo im zrobić krzywdę. Dziecko może więc nawet niechcący mocno poturbować psa. Jeśli jednak przypilnujemy budowania relacji dziecka z psem i będziemy nadzorować ich wzajemne relacje, mogą stworzyć piękną przyjaźń. Nie pozwólmy jednak nigdy dziecku przekraczać granic psa i przeszkadzać mu podczas drzemki czy jedzenia. Koniecznie przygotujmy miejsce, w którym nikt nie będzie niepokoił psa. Może to być legowisko, kocyk czy poducha dla psa.
Grzywacze kiepsko radzą sobie z niskimi temperaturami.
Grzywacz chiński – zdrowie i długość życia
Grzywacze nie należą do najzdrowszych psów, a ich średnia długość życia wynosi 13-15 lat. Do częstych chorób typowych dla psów należą schorzenia kardiologiczne oraz liczne problemy z oczami. Wśród grzywaczy występuje więc zwichnięcie soczewki, postępujący zanik siatkówki, zaćma, jaskra, zespół suchego oka i dystrofia pigmentowanego nabłonka siatkówki. Większość z tych chorób oczu jest dziedziczona genetycznie i nie powinny one występować w dobrych hodowlach.
Te niewielkie psy dość często miewają także kamień nazębny, pojawia się także wypadanie rzepki i dużo rzadziej dysplazja stawów biodrowych. Trzeba pamiętać, że ten nagi pies bez sierści źle znosi niskie temperatury i potrzebuje ubranka zimą. Także upały nie są łaskawe dla grzywacza, a jego skóra narażona jest na poparzenia słoneczne. Latem więc grzywacz musi być zabezpieczany przed promieniowaniem UV.
Grzywacz chiński szczeniak – cena i hodowla
Z racji tego, że grzywacze chińskie mogą być obarczone licznymi chorobami – zwłaszcza oczu – to konieczne jest wybranie sprawdzonej hodowli. Takie hodowle mają obowiązek przeprowadzania badań zarówno dorosłych psów, jak i szczeniaków. Jednocześnie hodowca dba o odpowiednią socjalizację i wychowanie maluchów już od pierwszych chwil. Dzięki temu potem łatwiej im odnaleźć się w nowym domu.
Cena grzywacza chińskiego z rodowodem wynosi średnio od 3500 do 6000 zł.