Akita amerykańska

Akita amerykańska to odmiana słynnej japońskiej rasy. Z całą pewnością akity to psy wymagające ze względu na silny i niezależny charakter. W odpowiedzialnych rękach jednak stają się wspaniałymi i oddanymi przyjaciółmi. Sprawdź, co warto wiedzieć o akitach z USA i kto nadaje się na opiekuna psa tej rasy.

Pochodzenie akity

Akita amerykańska wywodzi się z Japonii, gdzie powstała podstawowa odmiana rasy. Początkowo akity były psami myśliwskimi, które wykorzystywano do polowań na dzikie zwierzęta, w tym również na niedźwiedzie. Świetnie sprawdzały się w tej roli, ponieważ cechowała je odwaga, siła i lojalność wobec człowieka. Japończycy pokochali akity, które w kraju kwitnącej wiśni stały się symbolem szczęścia, zdrowia i dobrobytu.

W latach 20. i 30. XX wieku wzrosło zainteresowanie rasą poza granicami Japonii, jednak nie trwało to długo. Już po II wojnie światowej popularność akity spadała, ponieważ w Japonii szalał kryzys, brakowało jedzenia i pieniędzy na utrzymanie tak dużych i wymagających psów. Wówczas na akity uwagę zwrócili Amerykanie, będący częścią sił okupacyjnych w Japonii. Spodobały im się cechy rasy i ich niewiarygodna wręcz wierność. Aby uratować rasę przed wyginięciem, sprowadzili do Stanów Zjednoczonych kilku przedstawicieli rasy, a hodowcy rozpoczęli pracę nie tylko nad zachowaniem rasy, ale i jej ulepszeniem. Chcieli przede wszystkim uzyskać psa bardziej masywnego i silniejszego.

Ostatecznie wykrystalizowały się dwie odmiany rasy: akita japońska i akita amerykańska. Ta pierwsza jest nieco mniejsza i bardziej zbliżona do psów pierwotnych. Natomiast amerykańska odmiana akity charakteryzuje się mocniej zbudowaną sylwetką. Obie odmiany znajdują swoich zwolenników, choć trzeba pamiętać, że nie są to łatwe psy.

Wygląd amerykańskiej akity

Akita amerykańska klasyfikowana jest do grupy szpiców i psów pierwotnych. Jest psem dużym i masywnym o mocno umięśnionej sylwetce. Jednocześnie budowa ciała akity pozostaje harmonijna. Charakterystyczna dla rasy jest głowa w kształcie tępo zakończonego trójkąta, głęboko osadzone oczy i trójkątne, wysoko osadzone uszy. Łapy są silne, a ogon noszony nad grzbietem bądź na boku, zwinięty i podkręcony całkowicie lub w ¾ długości. Amerykańska akita osiąga od 61 do 71 cm wzrostu w kłębi i waży od 45 do 60 kg.

Czym różni się akita amerykańska od akity japońskiej?

Obie odmiany rasy są do siebie bardzo podobne, choć dzielą je także pewne różnice. Akita amerykańska jest nieco większa i masywniejsza, z mocniejszą głową i żuchwą i z bardziej stojącymi uszami. U japońskiej akity uszy mogą nieco zwisać, co nie zdarza się u odmiany amerykańskiej. Akita z USA nosi także nieco wyżej ogon. U amerykańskiej akity wzorzec dopuszcza białe plamy na sierści, podczas gdy u akity japońskiej nie są one mile widziane. Można powiedzieć, że akita inu (japońska) ma nieco bardziej tradycyjny i pierwotny wygląd, a amerykańska wersja jest bardziej zbliżona do współczesnych standardów.

Sierść i umaszczenie akity

Futro akity amerykańskiej składa się z prostego i odstającego włosa okrywowego oraz gęstego, grubego i miękkiego podszerstka. Duże ilości podszerstka sprawiają, że akity gubią sporo sierści – zwłaszcza w okresie linienia. Trzeba więc psa regularnie wyczesywać.

Wzorzec rasy dopuszcza każde możliwe umaszczenie, w tym nawet łaciate lub z innym kolorem podszerstka niż włosa okrywowego. Często spotykana jest akita z ciemną maską na pysku.

Bardzo mocno zbudowana akita w odmianie amerykańskiej.

Akita amerykańska – charakter i usposobienie

Rasa ta znana jest przede wszystkim ze swojego przywiązania do opiekuna i niemal bezgranicznego oddania rodzinie. Ich wierność przeszła już do legendy. Mimo to akity pozostają niezależne i samodzielne. Lubią same podejmować decyzje i nie przepadają za narzucaniem im czegokolwiek. Są bardzo inteligentne, ale wrodzony upór i wspomniana niezależność sprawiają, że nie są mistrzami nauki. Aby namówić akitę do szkolenia trzeba nieco kreatywności, a do tego silnej więzi łączącej opiekuna z psem.

Akita amerykańska jest pewnym siebie psem o silnym temperamencie. Cechuje się dużą odwagą i wytrzymałością. Jednocześnie rasa ta jest z natury ostrożna i nieufna do obcych, potrzebuje czasu, aby przekonać się do człowieka. Będą zatem dobrymi stróżami i nie wpuszczą na swój teren intruza. Nie pozwolą też zrobić krzywdy swojej rodzinie.

Akity na ogół są spokojne i zrównoważone, nie wpadają w głupawki i nadmierne szaleństwo. Są to jednak z całą pewnością psy aktywne i potrzebują dużo ruchu. Jeden dłuższy spacer po lesie dziennie to minimum. Psu trzeba zapewnić możliwość swobodnej eksploracji i odkrywania świata. Uważajmy jednak na puszczanie psa luzem. Akita bowiem to pies o rozwiniętym instynkcie łowieckim i może pogonić za zwierzyną. Do tego często nie najlepiej reaguje na napotkane psy. Poza tym imponujący wygląd akity może budzić strach. Zdecydowanie lepiej prowadzić akitę na długiej lince.

Dla kogo akita amerykańska?

Te pierwotne psy z pewnością nie nadają się dla każdego. Akita amerykańska jest psem wymagającym i trudnym, potrzebuje więc doświadczonego przewodnika. Opiekun akity musi znać przynajmniej podstawowe sygnały psie i rozumieć specyfikę rasy. Psy te bardzo cenią sobie własną przestrzeń i nie lubią przekraczania granic. Nie jest to zatem pies dla osoby, która chciałabym co chwilę głaskać i przytulać psa.

Ponadto akity są uparte i niezależne, a więc wychowanie i szkolenie tych psów jest dość czasochłonne. Jednocześnie psy tej rasy lubią czasem testować swoich opiekunów i sprawdzać, na ile sobie mogą pozwolić. Dlatego też opiekun akity sam musi być pewny siebie, konsekwentny, ale też wyrozumiały i cierpliwy. Absolutnie zabronione są wszelkie siłowe metody szkolenia i próby podporządkowania sobie psa. Nie dość, że są całkowicie nieetyczne i powinny być prawnie zakazane, to jeszcze mogą zerwać więź z psem. A wówczas akita może stać się niebezpieczna nawet dla swojego właściciela. Zdecydowanie jest to pies, który musi trafić w odpowiedzialne ręce. Odpowiedni opiekun potrafi wyłuskać z akity to, co najlepsze i wówczas może cieszyć się towarzystwem wiernego, pogodnego i stabilnego emocjonalnie psa.

Akita amerykańska potrzebuje sporo ruchu, dlatego opiekun również musi być osobą aktywną. Nie musi biegać z psem, akity nie są także fanami wszelkich psich sportów. Na pewno jednak potrzebują codziennych spacerów i zabaw węchowych. Kluczowe w życiu z akitą jest zapewnienie psu miejsca do odpoczynku z dala od innych domowników. Wygodne legowisko można postawić gdzieś w kącie lub zaobserwować, gdzie pies najbardziej lubi leżeć. Jeśli jest to kanapa, to radzimy wybrać odpowiednią tkaninę na narzutę kanapy, aby nie ucierpiała tapicerka meblowa. Akity bowiem lubią sobie czasem podrapać i „pokopać” powierzchnię.

Czy akita amerykańska nadaje się dzieci?

Akita nie jest dobrym wyborem do domu z małymi dziećmi. Rasa ta bardzo ceni sobie święty spokój i nie toleruje przekraczania granic. A ciężko wymagać od malutkiego dziecka, by rozumiało wysyłane przez psa sygnały. Poza tym duża masa akity sprawia, że dziecko może mocno ucierpieć zupełnie przypadkiem podczas zabawy. Oczywiście zdarzają się sytuacje, że akita i dziecko świetnie się dogadują. Wszystko zależy od tego, jak wychowywany i traktowany będzie pies oraz czego rodzice będą uczyć dziecko. Zrównoważona akita amerykańska może zaakceptować dziecko i nawet je bronić. Nigdy jednak nie wolno zostawiać dziecka z psem bez opieki dorosłego.

Już nawet szczeniaki akity amerykańskiej są pokaźnych rozmiarów.

Akita amerykańska – zdrowie i długość życia

Jak większość psów pierwotnych akita amerykańska cieszy się dość dobrym zdrowiem i niezłą – jak na dużego psa – długością życia. Rasa ta bowiem osiąga średnio 10-12 lat. Nie znaczy to jednak, że psy tej rasy są wolne od chorób. Do najczęstszych dolegliwości akity należą:

• postępujący zanik siatkówki,
• katarakta,
• dysplazja siatkówki,
• niedoczynność tarczycy,
• zapalenie gruczołów łojowych,
• dysplazja stawów biodrowych.

Akita amerykańska szczeniak – cena i hodowla

Warunkiem koniecznym jest, aby przed zakupem akity dokładnie sprawdzić daną hodowlę. Zwłaszcza bowiem w przypadku tak trudnej rasy jak akita amerykańska ważne jest pochodzenie szczeniąt. Należy więc zweryfikować stan fizyczny i psychiczny rodziców. Zwróćmy uwagę, czy dorosłe psy wolne są od wszelkich chorób genetycznych (jak np. dysplazja) oraz czy są zrównoważone. Niedopuszczalne jest rozmnażanie psów nadmiernie pobudliwych, agresywnych i lękowych, ponieważ istnieje ryzyko, że szczenięta również takie będą. Dopytajmy koniecznie hodowcę, czy szczenięta również zostały przebadane u weterynarza.

Cena akity amerykańskiej z rodowodem wynosi średnio 7000 zł.