Bullmastiff

bullmastiff

Bullmastiff to bardzo duży pies w typie molosa, który świetnie nadaje się na stróża. Równie dobrze radzi sobie jako towarzysz rodziny i oddany przyjaciel. Wprawdzie wygląd bullmastiffa często budzi grozę, to tak naprawdę psy te mają łagodne i spokojne usposobienie. Z całą pewnością jednak nie nadają się dla osób niedoświadczonych.

Pochodzenie bullmastiffa

Początki rasy sięgają XIX-wiecznej Wielkiej Brytanii, gdzie rozpoczęto pracę nad hodowlą. Celem było uzyskanie psa odpowiadającego potrzebom ówczesnego brytyjskiego społeczeństwa. Około 1830 roku zaczęto krzyżować ze sobą buldogi angielskie z mastiffami angielskimi. Z tego połączenia powstał pies mogący chronić domostwa i przeciwdziałać kradzieżom. Psy miały przede wszystkim pilnować terenu z dziką zwierzyną przed złodziejami i kłusownikami, których wówczas mnóstwo grasowało po Wielkiej Brytanii. W tamtych czasach przestępstwa te karane były śmiercią, zatem przyłapany kłusownik nie miał już nic do stracenia i walczył z psem do upadłego. Właśnie dlatego bullmastiff miał być niezwykle silny, odporny i odważny.

Jednocześnie był też szybszy niż buldog angielski i bardziej zrównoważony niż mastiff. Dlatego też doskonale radził sobie z wytropieniem kłusowników i złodziei, przyczajeniem się w ukryciu i czekaniem na pojawienie się straży. Tu z pomocą przychodziła typowa czarna maska na pysku, dzięki której bullmastiif był niemal niewidoczny w ciemnościach.

Pierwszy wzorzec rasy powstał w 1925 roku, a z czasem psy te zyskiwały na popularności w różnych krajach. Tym bardziej, że w miarę upływu czasu bullmastiffy zyskały uznanie jako wspaniałe psy do towarzystwa. Ceniono ich lojalność i oddanie człowiekowi, a także chęć współpracy z opiekunem. Psy tej rasy wykorzystywano podczas II wojny światowej jako psy stróżujące i sanitarne. Obecnie spełniają się zarówno jako psy użytkowe i pracujące, jak i psy rodzinne. W Polsce molosy nie są zbyt powszechnie spotykane.

Warto podkreślić, że bullmastiff jest lubianą rasą wśród celebrytów. Tego potężnego molosa miał między innymi Bob Dylan, Marlon Brando i Sylvester Stallone. Pies Stallone’a wystąpił nawet wraz z nim w filmie Rocky.

Wygląd bullmastiffa

Bullmastiff to bardzo duży pies należący do grupy molosów. Dorosłe osobniki osiągają od 61 do 69 cm wzrostu w kłębie i ważą od 41 do 59 kg. Samice są standardowo mniejsze niż samce. Przedstawiciele tej rasy mają silną, proporcjonalną i harmonijną sylwetkę. Są także mocno umięśnione. Głowa jest duża i graniasta, a na pysku widoczne są zmarszczki i fałdy. Kufa jest krótka i szeroka, a uszy załamane i umiejscowione wysoko na czaszce. Tułów bullmastiffa jest dość prosty, ale nie zaburza harmonijnego poruszania się psa. Wyróżnia się szeroka i głęboka klatka piersiowa molosa. Łapy zaś są mocne i umięśnione, a ogon gruby i wysoko osadzony.

Sierść i umaszczenie

Futro bullmastiffa składa się wyłącznie z krótkiego, twardego i mocno przylegającego do ciała włosa okrywowego. Rasa pozbawiona jest podszerstka, przez co nie najlepiej radzi sobie podczas mrozów. Dzięki temu jednak bullmastiff nie gubi sierści w dużych ilościach i nie potrzebuje żmudnej pielęgnacji. Wystarczy raz na jakiś czas przeczesać futro psa. Warto też czyścić fałdy na pysku.

Wzorzec rasy dopuszcza umaszczenie płowe, pręgowane i czerwone. Maść powinna być jednolita, możliwe są jedynie drobne białe znaczenia na klatce piersiowej. Warunkiem koniecznym jest czarna maska na pysku.

bullmastiff szczeniak cena

Mocno zbudowany i umięśniony bullmastiff.

Bullmastiff – charakter i usposobienie

Obok bullmastiffów z pewnością nie sposób przejść obojętnie. W wielu ludziach rasa ta budzi grozę, a niepotrzebnie. Odpowiednio traktowane i socjalizowane bullmastiffy charakteryzują się przede wszystkim stabilnością emocjonalną oraz zrównoważonym temperamentem. Są na ogół łagodne, spokojne i pozytywnie nastawione do świata. Mocno przywiązują się do swojego opiekuna, tworzą z nim silną relację. Za swoim człowiekiem skoczą w ogień i nie pozwolą go skrzywdzić. A pamiętajmy, że bullmastiff to urodzony stróż i obrońca, zatem nikt nie powinien zadzierać z tym molosem.

Bullmastiff to pies odważny i odporny na stres. Całkiem nieźle zatem radzi sobie ze zmianami, ale na pewno nie toleruje awersyjnych metod wychowania. Jeśli nikt i nic je nie niepokoi, to najchętniej leżą spokojnie lub spacerują po terenie i patrolują go. Nie są wybitnie aktywne. Owszem, lubią ruch i potrzebują urozmaiconych spacerów, ale nie nadają się na sportowców. Agillity czy aport to nie są ich ulubione zajęcia. Już zdecydowanie lepiej wprowadzić zabawy węchowe czy tropienie.

Czy bullmastiff jest agresywny?

Z natury bullmastiff nie jest agresywny, wręcz przeciwnie – to oaza spokoju i ucieleśnienie łagodności. Ale wystarczy źle traktować bullmastiffa, stosować wobec niego przemoc i awersję lub zaniedbać jego potrzeby i nie respektować granic, by cierpliwość psa się skończyła. A ze względu na swoją masę i nieustępliwość, sfrustrowany i skrzywdzony bullmastiff może być niebezpieczny. Dlatego tak ważne, by psy tej rasy trafiały do odpowiedzialnych ludzi, którzy są świadomi specyfiki molosów. Koniecznie też trzeba od pierwszych chwil pracować nad akceptacją innych psów i zwierząt, aby spacery nie przerodziły się w walkę o życie z szalejącym na smyczy bullmastiffem. Zatem powtórzmy raz jeszcze – sam z siebie bullmastiff nie jest agresywny, ale źle prowadzony może stanowić zagrożenie.

Dla kogo bullmastiff?

Z całą pewnością rasa ta nie nadaje się dla osoby niedoświadczonej i takiej, która nigdy nie miała psa. Molos ten nie może trafić do osoby nierozumiejącej psich sygnałów oraz bardzo niepewnej siebie. Bullmastiff bowiem potrzebuje zrozumienia i poszanowania granic, ale także konsekwentnego wychowania. Nie można pozwolić wejść sobie na głowę, bo konsekwencje mogą być bardzo poważne. Opiekun bullmastiffa musi zatem być cierpliwy, łagodny, ale też pewny siebie i silny. Utrzymanie molosa bowiem nie należy do łatwych zadań, a zanim pies nauczy się prawidłowo i spokojnie chodzić na smyczy, może minąć trochę czasu.

Rasa ta nie potrzebuje opiekuna bardzo aktywnego, ale nie może też trafić do osoby bardzo zajętej i nie mającej czasu dla psa. Bullmastiff bowiem bardzo ceni sobie kontakt z człowiekiem i potrzebuje wspólnie spędzanego czasu. Molosy te nie powinny mieszkać na dworze, ponieważ nie najlepiej znoszą niskie temperatury, a poza tym bez częstego przebywania z człowiekiem będą cierpieć. Za to z powodzeniem mogą pełnić rolę stróża – przy nim naprawdę można czuć się bezpiecznie.

czy bullmastiff jest agresywny

Biegnący z pełnym impetem bullmastiff może faktycznie solidnie przestraszyć przechodniów.

Czy bullmastiffy nadają się do dzieci?

Bullmastiff na ogół jest spokojny i cierpliwie znosi dziecięce zabawy. Nie można jednak zapominać, że masa molosów robi swoje i pies może zrobić dziecku krzywdę zupełnie przypadkiem. Poza tym bullmastiff też ma swoje granice i może mieć dość zaczepek. Koniecznie więc należy zawsze nadzorować kontakty dziecka z psem i pilnować, aby dziecko nie dokuczało psu. Ponadto trzeba zorganizować psu miejsce do odpoczynku, w którym nikt nie będzie go niepokoił. Może to być wygodne legowisko, duża klatka kennelowa obita ochronnym filcem czy tipi. Pamiętajmy tylko, by było ono wystarczających rozmiarów.

Bullmastiff – zdrowie i długość życia

Jak większość molosów bullmastiffy nie należą do rekordzistów w długość życia – średni wiek wynosi 8-10 lat. Duże rozmiary tych psów predysponują je do skrętu żołądka i dysplazji stawów biodrowych i łokciowych. Leżenie na twardym podłożu może przyczynić się do powstawania modzeli, dlatego ważne, by zapewnić mu miękkie posłanko lub gruby koc z polaru. U przedstawicieli tej rasy występują także choroby oczu, między innymi entropium (podwinięcie powiek). Brak podszerstka sprawia zaś, że kiepsko radzą sobie w niskich temperaturach. Upały również nie są dla nich łaskawe z powodu skróconej kufy. Trzeba więc uważać, aby nie doszło do przegrzania i udaru. Czasem bullmastiffy cierpią także na choroby kardiologiczne, w tym kardiomiopatię rozstrzeniową i wrodzone zwężenie ujścia aorty.

Bullmastiff szczeniak – cena i hodowla

Decydując się na psa tej rasy trzeba dokładnie przyjrzeć się hodowli. Koniecznie zweryfikujmy, w jakich warunkach żyją psy w hodowli i czy są badane regularnie u weterynarza. Nie bójmy się pytać o charakter rodziców szczeniąt. W dobrych hodowlach pilnuje się, by nigdy rozmnażane nie były osobniki mniej stabilne emocjonalnie czy ze skłonnością do nadmiernej agresji i lęku. Można również wykluczyć niektóre choroby genetyczne. Szczenięta również powinny być przebadane pod kątem ewentualnych chorób. Poza tym oddany hodowca dba również o mądrą socjalizację szczeniąt już od pierwszych chwil. Dzięki temu szanse, że wyrosną z nich zrównoważone osobniki są znacznie większe.

Cena bullmastiffa z rodowodem wynosi średnio 4000-6000 zł.